türklerin devleti her şeyden üstün gördüğünü belirten bir görüştür. devletin yaptığı bir şeyde art niyet aranmaz ve yargılanmaz, devlet bizim hakkımızda en iyisini düşünür anlayışının bir ürünüdür. dünya üzerinde devletine "baba" diye hitap eden başka hiç bir ulus yoktur. biraz düşünüldüğünde de türklerin neredeyse tarihin başlangıcından beri hep bağımsız bir devletin sancağı altında yaşamasını özetleyebilecek durumdur. devletin bekasını kendi menfaatinden üstün tuttuğumuz içindir ki hiç bir zaman esarete boyun eğmemişizdir.
son temsilcisi süleyman demirel olan anlayış.
Mehmet akif "allah bu millete bir daha istiklal marşı yazdırmasın" demiştir.
Allah, bu millete başka babalar göstermesin.
Devlet, devlet olarak; baba da, baba olarak yaşamaya devam etmelidir.
Devlet ve baba evliliğinden, sağlıksız toplumlar ortaya çıkar.
insanımızın beğenmediği durum değildir.. hala bütün bağlılığıyla devletine baba der.. devlet ona herşeyi yapar o gene baba der.. bu vefa mıdır? saflık mıdır? yoksa başka bi bağ mı? bilmiyorum aslında ama garip gerçekten.. devlet fakiri koruyacağına fakirle zengin arasında uçurumu açar.. fakirin parasını hortumlayan zengini korur.. fakiri vergi manyağı yapar, zengini affeder.. dağa çıkan adamların elektriğini bedava verir, sessiz insanının nefesini keser.. eğitim bedava der, üniversitede harç parasını görünce hobaley diye bağrırsınız.. gelişmiş ülkelerde öğrenci bursu, öğrencinin herşeyini karşılayabilecek durumdayken, bu baba size daha yemek paranızı bile çıkaramadığınız bi para verir.. sizi sınavdan sınava sokar, öss denen şeyi atlattıktan sonra, işe girmen için daha sınavlar seni bekler evlat der.. kpss'sine sokar seni, rahat ettirmez o arada, askerliğin de var lan senin? der.. ben asker mi olacam daha hayallerim var da diyemezsiniz.. ben daha büyümedim de..
size üç kuruş para verir işe girdikten sonra, onun yarısını size vergi olarak ödetir.. sokak lambalarının parasını da sizden alır sonra.. sonra biri çıkar 'insanımızın beğenmediği, sövdüğü ama memurluk sınavlarında kapısında yüzbinlerce kişiyle sığınma talep ettiği babamız.' der.. insanları çaresiz bırakır, insanlar çare bulmayınca, onu dener.. kaçamaz ki buradan..devlet bazılarına kaçma şansı bile vermez.. okuyamaz bile parasını olmayan insan, yemek bulamaz.. devlet o parası olmayana yıkar herşeyini.. o gider askere, o ölür vatanı için.. o vergisini verir, o ölür vatanı için..ve çıkar devlet baba der sonra p.. sonra çıkar gider onu sömüren, onu ezen, onu yıkan birisine 'türkiye seninle gurur duyuyor.' der.. daha gözünü açamamıştır, babası gözünü açmasını istemez.. der onun için öyle bişeyler..
