Sahsen Shah rukh khan'in oyunculugunu birkac filmi disinda -swades, my name is khan, chak de, veer-zaara- fazla abartili ve yapmacik* bulsam da devdas'ta kendisine hayran biraktigini itiraf etmeliyim. aishwarya rai cok guzel. madhuri dixit cok asik. dekorlar, kiyafetler, sarkilar cok gorkemli. kisaca izlenesi bir hint filmi devdas.
--spoiler--
benim hicbir zaman anlamadigim ve asla da anlayabilecegimi sanmadigim bir mantik hatasi var bu filmde, anlayan bir arkadas beni de aydinlatirsa sevinirim.
simdi efendim bu devdas beyimiz londra'dan dondugu ilk gun paro'nun yanina gidiyor, dunyalar guzeli paro "yuzumu gosterirdim ama gozlerin kamasir diye korkuyorum" diyor, devdas da hani "tamam o zaman ay ciktiginda gorecegim senin yuzunu ilk, bakalim ay mi guzel sen mi guzelsin." diyor ya; buraya kadar her sey iyi guzel (ben de aishwarya rai olsam ben de ay mi guzel ben mi guzelim gor bakalim diye dolanirdim ortalikta anasini satayim.)
sonra devdas paro'yu ilk bir gece vakti evlerinin balkonunda uyurken goruyor, yan gozle soyle bir dolunaya bakip "ulan sen de kimsin benim parom'un yaninda" diye icin icin guluyor ve tam o sirada paro elini mum atesine dogru uzatiyor uyku halindeyken (ben daha cok devdas'a eziyet etmek icin uyur numarasi yaptigini dusunuyorum ya, neyse.) hah iste devdas o elin atese degmesine izin vermeyip elini mumun ustune koyuyor da paro'nun eli dev'in elinin ustunde, dev'in eli atesin ustunde oyle kalakaliyorlar devdas'in yuzunde en ufak bir aci belirtisi belirmeden. biz de agzimiz acik bakakaliyoruz vay anasini analar ne asiklar doguruyor diye.
peki guzel arkadasim, sonra nasil oluyor da bu allah'in belasi devdas paro'ya "aramizdaki cocukluktan baska bir sey degildi. sen de senin yuzunden ailemi karsima almami istemezsin tabi. ask mask yok bundan sonra, bitti." diye bir mektup yazabiliyor? nasil yani? benim aklim almiyor. var cunku boyle insanlar gercek hayatta da. sirf merak ettigim icin soruyorum. paro'nun eli yanmasin diye kendi canindan vazgecen devdas nasil oluyor da paro'yu paramparca edebiliyor, nasil aramizda hicbir sey yoktu, olamaz da diyebiliyor. bir insan bu kadar sevdigi birinden nasil boyle kolayca vazgecebiliyor, benim aklim almiyor.
evet devdascigim, senin ailen, senin izzet-i nefsin, senin namin, sen sen sen hep sen. paro'ya da gururdan baska bir secenek kalmiyor haliyle.
gittin kizin kapisinda verdin son nefesini, hasret gittin sevdigine gozlerin acik. iyi mi oldu boyle? mutlu oldu mu anan baban? izzet-i nefsin kurtuldu mu?
