senelerdir kalkıştığım her işte "olmayacak, başaramayacaksın" diye başlar benimle birlikte yola, her defasında başarırım fakat işler burada bitmez bu defa da başardığım şeyi beğenmez.
lise zamanı "anadolu lisesi kazanamazsın" dedi kazandım.
üniversite zamanı "bir yer kazanamazsın" dedi kazandım.
kalkıştığım ufak tefek işlerde "bir bok olmaz" dedi, başardım.
geçen yine bunun yüzünden kavga ettik ama ben ne kadar kendimi yorarsam yorayım bana destek olmak yerine köstek olduğunu bir türlü anlatamıyorum sanırım o kafasına idrak ettiremiyorum.
yine bir şeylere kalkıştım benim suratıma bakıp "olmayacak kazanamayacaksın" dedi, ben senelerdir seni utandırdım yine utandırırım dedim, anladığını sanmıyorum ama, oy neyse, dolmuşum sözlük be.
çoğu kez kendi küçüklüğünde yaşadığı sıkıntıları evlatlarına da yaşatma isteğinde olan babadır. küçüklüğünde kendi ailesinden yeterli desteği görmeyen, yaptığı çoğu işte de başarısız olan baba, kendi geninden gelen birisinin de kendisi gibi olacağı düşünür, psikolojik bir durumdur aslında.
bu durumda babayı düzeltmek için psikolog vs. yöntemlere başvurulması zor olduğundan/baba kabul etmeyeceğinden mümkün mertebe babanın bu söylemleri ya görmezden gelinmeli, bu durumlar sıkça artmışsa evden/aile ortamında uzaklaşılmaya çalışılmalı, bunların da başarılı olmaması halinde artık ciddi ciddi bu meseleyi konuşarak hafifletmeye çalışmak yerindedir. ama konuşmakla istenen verimi elde etmek, çoğu zaman mümkün olmadığından ve söz konusu olan babayı da tamamen karşına almak yeterince iyi bir çözüm olmadığından kaçmak daha yerindedir, yoksa daha büyük sıkıntılara gebe olaylar olabilir.
sık sık karşılaşılan durumdur. Çocuklarına genelde gerizekalı muamelesi yapar herkesi çocuğundan üstün görür ve gereken desteği vermez. Böyle baba olur mu demeyin oluyor.
