hislerime bir nebze de olsa tercüman olmuş başlık. evet gelmiyor, film izleyesi de oyun oynayası da gelmiyor insanın. boşsun işte, vakit de var, bilgisayar karşında... çünkü bunların hepsinin birer saçmalık olduğunu idrak etti bu kafa. neyin gerçekten önemli neyin önemsiz olduğunu biliyor. ya da şu dünya üzerindeki her şeyin birbiriyle aynı derecede önemsiz olduğunu anladı diyelim. dışarıdaki gerçek acıları, felakete uğramış insanları düşünüyor ama elinden bir şey gelmiyor. kendi haline bakıyor ben bunlardan da beterim diyor. bir acıyla yoğrulsam fena mıydı? unutmayın dertsizlik, en büyük derttir.
