Bu kızlar neden böyle? Neden bir anda soğuk davranıyorlar sebep yokken? Neden eski sevgililerinden yediği kazıkları bize anlatıyolar? Ve neden 'Doğru kişi'yi arayıp, yanlış kişilerle evleniyorlar. Çok doldum be sözlük.
Sonuçta biz de insanız. Biz de enkazın altında kaldık. Ama enkazın altında kaldık diye binalara girmeye korkmadık. Neden böyle korkar bu kızlar, neden yanlış yapmaktan, yanlış yapılmasından korkarlar? Neden inanmayı istemezler karşı tarafa? Yine aynı kazığı yiyeceğini düşündüğü için mi? Niye bütün erkekleri sizler şerefsiz,adi vs. diye genellerler? Doğru ya, birisinin hayatına girmeyi beceremiyor. Girse bile o hayatın içine ediyor, neden? Çünkü biz adi,şerefsiz iki yüzlü insanlarmışız,hak ediyormuşuz. Tabi iftiralarının farkına varınca iş işten geçmiş oluyor. Ben onu bıraktığım yerde olabilir ama ben onun bıraktığı yerde olmuyorum.
Son olarak, neden düzgün bir insan karşınıza çıkınca egonuz kat be kat artıyor? Bunu çok merak ediyorum.
sevgili sözlük,
düşündüğüm gibi gitmiyor hayat bu ara. can sıkıcı bir hal alıyor her şey biranda. sorumlulukların biri gelip biri gidiyor. havada çok soğudu.
(bkz: üşüyoruz reyiz)
ah sözlük ah...
bir dokun bin ah işit kıvamındaydım,sol framede başlığı gördüm dedim sözlük candır.
sanki her şeyin sorumluluğu üzerimdeymiş gibi geliyor be sözlük, etrafımdaki insanlar sorumsuzluklar yapıyorlar ve umurlarında da olmadığından sonuçlarına ben katlanıyorum
sonra sanki son birkaç yıldır sadece günü geçirmek için yaşadım kalıcı hiçbir şey yapamadım gibi geliyor ve bundan ötürü pişmanlık duyuyorum
bu dertler yüzünden boşluklarımla günü dolduruyorum
Çok dertliyim hocam, çok. Biraz önce eski sevgilimden mail aldım, biraz sohbet ettik. Nasılsın iyi misin faslı geçti aramızda. Yine sildik birbirimizi, elimizde pek geçerli sebep yokken oysa.
