Bir karınca var, yüreği dertli,
Yalnız sokaklarda, düşleri sessiz,
Taşıdığı yük, ağır bir hüzün,
Her adımında çeker, acı bir sızı.
Küçük bedeninde, büyük bir yara,
Gözleri yaşlı, kalbi bir derya,
Kışın soğuğunda, yazın sıcağında,
Hep çalışır durur, umutla bekler zamanla.
Yoldaşları yok, yalnız gezer,
Her köşede bir anı, içini ezer,
O karınca, dertli, ama güçlü,
Hayatın zorlukları, onu aşındırır.
Bir gün gelir belki, umut dolu rüzgar,
Düşlerinde uyanır, sevgiyle yanar,
Ama o karınca, her zaman dertli,
Kalbinde bir yara, her zaman sessiz.
Ağır arabesk bir şarkı gibi,
Hüzünle dolu, ama bir o kadar derin,
O karınca, yalnız, ama asla pes etmez,
Her yeni günde, umutla yürür, dertle beslenir.
