yalnızlığın dibine bu kadar vurulmamalı.
sanal denen kahpe, modası geçmiş, düzeni bilinmeyen bu aleme bu kadar kaptırılmamalı.
insansın sen, makine değil.
kimsen yok mu?
çık dışarı.
git,gez,dolaş.
para harcaman gerekmiyor.
git hava al.
derdin var belli.
otur bir banka.
derin düşüncelere dalarken muhakkak önünden güler yüzlü tatlı bir teyze veya güzel yüzlü tatlı bir dede geçecektir.
tut kolundan oturt! hayvan gibi değil insan gibi.
rica et. emin ol kırmayacaklardır seni.
derdim var, akıla ihtiyacım var. üzgünüm. moralim bozuk. hayat beni şu şekilde gördü, şunu yaptı, bu oldu, başıma bu geldi...ne yaşadıysan artık. anlat anlatabildiğince.
emin ol o dede veya nine seni can kulağıyla dinleyip, harmanlayıp kendi engin tecrübelerinden yola çıkıp sana öyle güzel akıllar verecektir ki.
sen artık yaşadıklarına değil, onların söylediklerinin nasıl aklına gelmediğine üzülmeye başlayacaksın.
nasıl mı bu kadar eminim?
çok yaptım! çok denedim...
inanın burada tanımadığınız insanlarla yaptığınız yalan dolan sohbetlerin yanında o insanlardan duyduklarınız sizi çok ama çok rahatlatacaktır.
Bir süredir konuştuğum sıkıntılarımı anlatıp dinlediğim arkadaşlar var buradan hepsine tekrar teşekkür etmek istiyorum iyi ki burası var iyi ki varsınız.
Otobüste yanındaki teyze yada amcanın sana tüm dertlerini çocuklarını tüm hayatını anlatmasiyla aynıdır.
Sebebi de kimsenin kimseyi dinlememesidir.
Dinlese de siklememektedir.
Asıl sorun bu işte.
