içindeki mutluluğu, siniri, üzüntüyü, aşkı, sıkıntıyı anlatacak bir kişi bulamamaktır.
nedeni gerçek dostun az olması mıdır, kendine yakıştırama mıdır yoksa rahtsız etmek istememek midir bilmem ama şu aralar dertleşmem lazım sözlük, doluyum.
Kendi kendime şiirler yazmaya başlamama sebep olan durum.
Bi insan neden tamamen yalnız, kimsesiz olduğunu böyle bir zamanda farkeder ki..
Oysa herkesle iletişimim de vardı, meğer hiçbirine güvenmiyormuşum, geç anladım.
Ya da belki de o, insanlara güvenmemeyi öğretmiştir bana, iyi de yapmış. Güvenmeyeceksin. Ne olursa olsun, ne yaşanırsa yaşansın.. Hepsi gidiyor, hepsi satıyor zaten.
bir iki kişiye anlattığın, ama anlaşılamadığın, dertlerini artık anlatabileceğin kimse bulamayacağın hissi ve sonrasında içine gömülmek ile depresyon tavan yapar.
Hayatim boyunca kimseyle dogru durust dertlesmedim insanlara karsi icimde hep guvensizlik var illa ki biriyle konusma ihtiyaci duyarsam annemle konusuyorum insanlara zerrei miskal guvenmiyorum ailemden baska kimseye yani bence bu dunyada bir tek ailemiz ve bize asik olan insan bizim iyiligimizi ister ailen her zaman yanindadir ask ise cok kutsal bir duygudur insan sevdigine kiyamaz gun gelir ask bitebilir bu yuzden aska da guvenmemek lazim geriye aile kaliyor.
insanın içinden çıkamadığı durumlarda dertleşmek , aslında o müzdarip durumdan kurtulmak için başkasından akıl alması değil midir?
Yada istediklerini duyma ihtiyacı mıdır ?
Her ne olursa olsun senin dertlerin ile kimse ilgilenmiyor arkadaşım , herkes geçiştirmelik cevaplar verip , sonuca götürmeyen hedefler koyuyor sana , bu kadar yalan ve sahte insanlara o içini kavurup yakan derdini açmak neden ?
Olması gereken bir ufak rakı eşliğinde dertlerin ile başbaşa kalmaktır bence , çünkü seni senden iyi anlayan biri yok , olamazda.
derdiniz insanlarla paylaşılacak kadar basit olabilir ama Siz derdinizi anlatacak kadar basit olmayın, pişman olursunuz. ego kasarlar yazacakları 2 klişe söz ile onlara minnet etmenizi beklerler, yapmayın etmeyin kendinize yazık.
cok sıkılırsanız ve konuşacak arkadaşınız yoksa alın bir kağıt kalem oturun bir parka yada sakin bir yere dökün içinizi.
(bkz: züğürt terapisi).
yazmak birine anlatmaktan daha iyi gelir bazen.
