eskiden bende böyleydim ama bir yerden sonra o pozitif enerji dışardaki insanlar beni üzgün güçsüz görmesin diye koyduğum bir bariyer olduğunu anladım.
dışarı çıktığım an istesem de üzgün görünemiyorum. kendi çapımda büyük sorunlar yaşıyorum ama o an kafamı dağıtan şeyler varsa unutuyorum . bu durumun dezavantajı insanlar hiç üzülmediğimi düşünüyor hatta çoğu arkadaşım bu yüzden kırıcı olabiliyorlar tavırlarında. yalnız kalınca her şey başa sarıyor tabi.
sevdiğim ve saygı duyduğum insan tipidir. pozitif enerji hem insanın kendisi hem de çevresi için önemlidir. hele ki bu insan dertlerine rağmen bunu yapıyorsa alıp başımın üzerinde taşırım. sevmiyorum öyle ortamı geren, negatif enerjiyle dolup taşan insanları.
Candır. Ve çok güçlüdür. Okadar duyarlıdırki kendi dertleri yüzünden diğer insanların morali bozulsun istemez. içine atar ama onlara zarar vermez. insanlara ümit verir.
