Bu zamanlarda var olan bir sorun olduğunu düşünüyorum.
-Öncelikle konudan sapıp bir şey diyeceğim gençlere... ey Türk gençliği! Ne olursan ol psikolojiye dayalı bir bölüm okuma. Sonra insanlar bölümünü öğrenir öğrenmez sana dert yanıyorlar.-
Ve bu sorunun sebebinin ise toplumun psikolojik yardım alma noktasındaki çekingeleri olduğunu düşünüyorum ve her samimi gördüğü kişiye dert yanmasından toplumsal bir "dert algoritması" yarattığımızı düşünüyorum.
Herkes bir sebepten dertli şu ülkede.
Biri başlıyor diğeri "ya sen onu bırak da bak ben nasıl kötüyüm dur dinle" diye devam ettiriyor sonra bir diğeri ordan atılıp " benim derdim sizinkini döver" diyerekten olaya giriyor. Her rakı masasında Gayet güzel giden muhabbeti Saçma sapan bir "dert üçgeni"ne çeviren insanlardan soğudum lan.
- bir de rakı şöyle içilir. Şu şekilde içilir diyen dallamalardan-
Hele ki bu durum yaş arttıkça çoğalıyor. iyice uzaklaşıyorsunuz insanlardan.
Yanıma gelen her insana
"La bi gidin bi gidin." Deme eşiğine geliyorum çoğu kez. -bu çoğunluk ile meslek ile ilgili- (para da vermiyor pezevegler)
Her şeyi anlarım da 'bizim televizyonumuz kötü' diye içlenen duygusallaşan bir dingil gördüm ben az önce.
