eğitim hayatı boyunca zil çalmadan önce eşyalarını toplayamayıp, en son sınıftan çıkan kişidir.*
sevgili sözlük yazarları açıklıyorum, aslında böyle kişi*/kişiler yok. o gördüğünüz aslında benim. yıllardır kılık değiştirip il il, yöre yöre geziyorum. çeşit çeşit okullara kaydımı yaptırıyorum. okuldan okula atlıyorum. evet yapıyorum bunu. inanmıyormusunuz? düşünün o zaman sınıftan en son çıkan o elamanı. eşyalarını beceriksizce çantasına tıkıştırmasını, yüzündeki o boşvermişlik ifadesini. düşündünüz mü? heh, şimdi etrafınıza bakın görebiliyomusunuz onu? tabiki hayır. yüzününü bile hatırlamıyosunuz. hayatınızdan çıkıp gitmiş o. şimdi inanıyormusunuz? umarım cevabı evettir. peki diyeceksiniz niye bunu yapıyorsun? bimiyorum. bir çeşit hobi benim için, ben de böyle mutlu oluyorum hem diyar diyar gezmiş oluyorum. bunları yapıcak parayı nerden mi buluyorum? malum, göçebe yaşadığım için bir işte çalışamıyorum*, iddaa oynuyorum. parayı kırıyorum. hebele hübele hebele hübele zıpstorop dfa. la olm hala okuyomusun? asdasdasdas. işin gücün yok mu? bu kadar saçmalık okunur mu lan, ahaha. ciddi ciddi okumuşsundur bi de sen. ehehe. neyse sen eksini bas. işine gücüne git. ben de silerim zaten entryi sonra. ahahaha.
hocayla muhabbet edip gözüne girmeye çalışan öğrencidir. hocaya cevabı bilinse bile bir kaç soru sorulur ve "şöyle mi olmalı böyle mi? şöyle olsa nasıl olur?" diye ayaküstü küçük bir tartışmaya girilir. hocaya ders hakkında donanımlı olunduğu bildirilir.
