Ağlamaktır! evet çok çocukca değil mi ? Bir ders için en son 4. sınıfta müzik dersim 5 değil de 4 geldiği için ağlamıştım. Tabi bu sefer düşük nota değil F e ağlıyordum. Olay şöyle oldu( anlatırken bile içim acıyor), tüm sene en çok çalıştığım, neredeyse hiç dersini kaçırmayıp her ders not tuttuğum,100 almak için gittiğim finali kaçırdım. Sınıfa gittiğim de boş sıralar beni bekliyordu. hemen evi aradım kardeşime olum hocanın sitesine baksana sınıfın yeri değişmiş burda kimse yok dedim( kaçırmış olma gibi bir ihtimali düşünmüyorum bile). aldığım cevapla içimde öyle bir sancı başladı ki sormayın. abi sınav dünmüş, kaçırmışsın dedi kardeşim. zaten yerlerde süren bir ortalama bir de F ekleninc tutamadım kendimi. çok mu duygusaldım ne ?
çalışıp da kaldıysanız , "nasıl olur lan! o kadar çalışmıştık , işin yoksa büte gir .ben bu duruma düşecek adammıyım ?"
çalışmadan kaldıysanız , "tüh ya tutmamış demek ki(loto), neyse yine gireriz büte . bu senede kalırsam atacaklar okuldan ama neys bakarız bi çaresine ,karışma bende"
-al evladım karnen iyi tatiller..
-teşekkür ederim hocam sizede..
-ee oha artık dinden kalmışım..
-evet yavrum yazın girersin derslerine..
-bu dinci çarpılacak valla ya.
-evladım hadi git artık yazın gelir girersin derslerine hadi iyi tatiller.
-ders sensin tatilde sana girsin amıa koyam.
