ilköğretimdeyken sebebini gerçekten hatırlamıyorum ama bir sefer dersten atıldım bir arkadaşımla beraber... ama hâlâ ilköğretimdeki hocamı arar sorarım.
ortaokul, lisede ve üniversitede bazı davranışlarıma kızan hocalarım oldu ama dersten atılmadım.
yüksek lisansta da bir hocam bir sefer "linguist beni dinler misin?" dedi, başka bir hocam benim yüzüme bakarak "Allah'ım aklıma mukayyet ol" dedi, başka bir hocam da bayağı bir kızdı ama onun dediklerini söylemeyeyim; zira ben de çok anlamadım. dersten gene atılmadım ama...
kendime gelirsem...hoş bir davranış değil, yaptığım kesinlikle hatalı ve inşallah bir daha da yapmak istemiyorum ama ben kendi meslek hayatımda öğrenci dışarı attım. bazen nefsine hakim olamıyorsun, sinirleniyorsun, o kişiyi görmek istemiyorsun ve bu davranışta bulunuyorsun. yapılmaması gereken bir davranış, kabul ediyorum...
dersten degil de birlikle konuş'ulan /eglenilen arkadaşlardan ayrı düşmektir. koridor bomboştur, canı sıkılır insanın; atıldıgı dersten daha çok degil ama.
bunu bir de, "yurttan atılmak" cinsi vardır; o vakit anlaşılır bütün hatice'ler ciciğdir, hem ciciğlerdir hem gammaz.
sonra bunun "evden atılmak" diye bir cinsi daha vardır ki; o vakit anlar insan yaşadıgı şu dünyada ne kadar geçimsiz insan oldugunu. sütten çıkmış ak kaşıklıgın temel ilkelerini. yaa yaa.
