ortaokuldayken kitap okuyan insan değildim, ilahi bişey geldi, açtım ing. dersinde kitap okuyorum. hoca tarafından en aşağılayıcı azarı yemiştim bunun için. benimle beraber bi tane daha okuyan vardı ve olaylar şöyle gelişti;
i.h: bıdı bıdı... taha napıyosun? şimdi mi kitap okuyacağın tuttu? allah al... ( bana döner ) hbsy! yok artık yaa... normalde kitap okumazsın şimdi mi okuyosun? hadi ben taha'ya kızmadım, onun dersleri iyi, senin iyi mi sanki?
hbsy: çok kötü değil.
i.h: ( çok kötü diyceğimi sandı ) ev... nasıl çok kötü değil? burda ders anlatıyorum, nasıl bi saygısızlık bu ya?
yere bakıyorum bitsin bu işkence diye, hala daha azarlamaya devam ediyo. utançtan yerin dibine girdim, yüzüne bakamıyorum, hala daha bana bakıyo. bi 5-6 dk. baktı adam ya. bi de severdim, değil kendisinden hayattan soğutmuştu beni...
derste kendi çapınca muzurluk yapmaya çalışana yeğdir.takdir edilesidir.okuma oranının bu kadar düşük olduğu ülkede çabalayandır,üstüne bir de inek diye dalga geçilir,takmaz.
derste dersi dinleyeceğine kitap okuduğu için o durumda kendisine inek denebilecek son insan.evde çalışan insan gelip de derste kitap okuyacak son insandır.o insan derste kitap okuyacağına yine ders çalışacaktır.
kitap ayrı bir dünyadır, bu hayatı seven her durumda okuyabilme kapasitesine sahiptir.
ders çalışmaktan boş vakit bulamayan, milli güvenlik, sağlık, din vs. gibi derslerde fırsat bulup kitap okuyan insan modelidir. aslında insan değildir. evde çalıştığı, öğlen aralarında soru çözdüğü yokmuş gibi bir de sınıfta kitap okur. gören kişinin canı sıkılır, terler, bunalır.
