bi başladın mı devam eden sendrom bak oturuyorum evde eğitim dersi? hakgetire.
hiç başlamamak gerek insan uyumaya, evde oturmaya öyle bir alışıyor ki ucu kaçıyor aman diyim!
2. sınıfın 1. dönemi final haftasında zıvanadan çıkmıştım. hardcore sınavlar ardarda ve paso ezber olduğu için küfrede küfrede sabahlıyordum sürekli. 10 ders alıyordum ve bütünleme sınavları sonunda 8 tanesini güç bela geçebildiğimi öğrendim. işte her şey o zaman başladı. ikinci dönemin ilk haftasında, okuduğum şehirde olmama rağmen yurdumdan çıkmak zor geldiği için gidemedim derslere. sonraki haftada aynen devam. üçüncü haftada aynen devam. 4. hafta devamsızlığımın bittiği derslere giriyordum, kalan derslerden ise sadece 1 haftalık kaytarma lüksüm vardı. vizelere kadar tüm derslerin devamsızlıklarını doldurarak okula gittim ve vizeler sonunda bazı dersleri eledim ve çok az derse gitmeye başladım. diğerlerinden de doğal olarak devamsızlıktan kaldım. üçüncü sınıf başladı ve üşengeçlik yüzünden ''bir'' yıl okula gitmedim. 4. sınıf başladı. gene üşengeçlikten ilk dönem hiç gitmedim. eee rahatım yerindeydi, eve çıkmışım, laptopu yenilemişim, manita yapmışım, aş, para, internet var. 4. sınıfın ikinci dönemi başladı 3 hafta önce ve ben 3 hafta gene gitmedim. ev arkadaşlarımın beni evden şutlamasıyla bugün uzun bir aradan sonra ilk defa bir derse gittim. şansa bakınki bugünde tek dersim ve o da seçmeliymiş. yarın gene gitmeyi planlıyorum kafamda. aslında gitmesem mi? nasılsa uzadı okul ve ailem de senin hayatın diyerek okula gitmememe resmen destek oluyorlar bilmeden. hmm... gitsem mi?
valla ne yalan söyliyim 100 tane erkekle beraber derse girmek hiç güzel olmadığından okula hiç gitmiyorum.devam zorunluluğuda yok o yüzdende rahatım ama bu gidişle okul uzucak.*
