son zamanlarda, dershanelerin kapatilip kapatilmamasiyla alakali tartismanin zirveye ulasmasindan oturu, dershanede okumus, okuyan, okuyacak olan yazarlarimizin, sanalda olsa dusuncelerini yazabilecegini dusundugum platform.*
dershane, hem ogretmenin hem de velinin sirtindan gecinen bir somuru merkezidir. bunu bildigimiz halde, ogretmenler calismaya devam etmekte, veliler evladini okutmak icin asgari ucretle bile elinden geleni yapmaya calismaktadir. sayin basbakanimizin kafasinda anladigim kadariyla, oyle bir utopya var ki, veliler bayiliyor evlatlarini dershaneye gondermeye. a be sayin temsilcim oyle bir sey mumkun olu mu hec? diye egeli oldugumu belirterek devam ediyorum; biz cok mu merakliyiz dershaneye 2 bin lira yatirmaktan? keske kapatilsa dershaneler, guzel arkadaslarimiz sadece okuldan eve gidip gelse ama, bunu yapmak icin once senin kendi hazirladigin kitaptan, oss sorularini sorman lazim! gidersin bilmem ne kaynagiymis bilmem ne hazirligiymis cikarirsin, soru sormaya gelince, dur ogrenci, kitapta yazmayani da bileceksin! yok arkadasim oyle bir utopya.
ben emekli ucretiyle gecinen ailemizin, benim dershane icin 2 bin lira odemesini istemiyorum, ama universiteyi de kazanmak istiyorum, napicaz? simdi cikacaktir yazarlarimizdan sivri zekalilar, yaa dostum bi tek dershaneye gidenler mi kazaniyor ya diye bakiniz da verirler simdi.
durun ikinize birden dalasmaya giremeyecegim, sayin devlet, sen bana okulunda yeterli egitimi sagla, zaten dershaneye gitmeye ihtiyac bile duymaz bu 9. nesil vatandasin.
