hele ki dersanenin yanında simit sarayı varsa demeyin keyfine. biz lise 2'deyken kaçıyoduk hep ordan biliyorum. lise 2'de her gün kaçardık, lise son'da azaldı tabi. lise son'da dersaneden kaçıp yandaki büfeden döner ekmek yaptırıp bi daha girdiğimi de hatırladım, gözlerim yaşardı. karnım aç da birazcık.
(bkz: parayı sokağa atmak).. para vermeden gittiğimiz devlet okullarında yaptığımızda keyif alınan ama. para vermiş olduğumuz yeri asarak enayiliğimize doymamamız gerektiğini hissetmemiz gereken bir davranış çeşidi..
tm olup fen derslerinden kaçan ve dersanenin yanındaki kahvede batak, okey, yanık gibi oyunlar oynayan modeldir. kimi zaman rehberlik öğretmenleri de dördüncü olarak masaya katılır ve öğrenciler için çok neşeli bir faaliyet olur.
kendisinin içinde hiç bir zaman olmamış çalışma ve başarma azminin aksine ailesi tarafından çalışmaya zorlanan ve bu bağlamda anne-babasının elinden tutup paşa paşa dersaneye kaydolmuş fakat içine bir türlü sinmeyen bu durumdan ötürü tiksindiği dersane ortamından fırsat buldukça kaçma eğilimi gösteren öğrencinin sık sık yaptığı atraksyon.
Eğitim sistemi yeteri kadar iyi olsaydı ve okul, öğrencileri ÖSS ve OKS gibi sınavlara hazırlayabilecek nitelikte olsaydı ortada kaçılacak bir dershane de olmazdı.
