bir dikdörtgen prizması (dikdmrtgen prizması oluyo di mi lan) olan bu klasöre o günkü derslerin defterleri kitapları üst üste istif edilirdi.
o dönem tabi havalı şeyler gibi geliyordu herhalde. kayıt yaptırınca hemen klasörler verilirdi. mal gibi dolaşırdık o klasörlerle. aslen bir öngörü aracıydı bence. bazı öğrencilerin klasörleri sene sonunda bile yırtıksız, hasarsız kalırdı. bazı öğrencilerin klasörleri ise 22 asimetrik parçaya bölünürdü. yerlerde dolaşmayı geçtim bu klasörlerden kale direği yaptığımızı bile hatırlıyorum amk.
klasörünü düzgün kullananlar şu an vergi denetmeni. bizim durumu anlatmama gerek yok; nick yeterince açık sanırım.
şimdiki nesillere bakıyorum, iki defterle cool cool dolaşıyorlar amskym.
beşiktaş kavramın vardı dosya şeklinde az gezmedik onlarla çarşıda. gerçi o zamanlar hava atma aracıydı bu dersane klasörleri, daha doğrusu kimin ne mal olduğunu ortaya çıkarıyodu. mesela erol altaca klasörü elinde birini gördükmkü "ulan herif manken gibi karı kızın olduğu dersanede" diyebiliyorduk veyahut fen bilimleri klasörlü gözlüklü çocuğun banko boğaziçine gireceğini kestirebiliyorduk. bir de ortadirek olanlar vardı bizim gibi kavram, uğur, mef öğrencileri ki bunlar birbirinin gözüne baktım mı o mesajı gönderebilirlerdi. bide bu klasörlerin bir özelliği vardı, içinden asla tek bir defterin düşme olasılığı yoktur. o defterler düştümmü sürü psikolojisi ile toplu halde giderler. kendini parcalasan tutamassın bir de tutayım derken kolunun altına sıkıştırmak istersen iyice taksit taksit ve yavaşça düşer herpten rezil olursun. bir de içinde kalemlik falan varsa evlere şenlik. hey gidi günler hey.
çoğunluğu 90larda liseli olan nesildir. hatta eğer abiniz ablanız varsa siz de ilkokuldaysanız abiden abladan bu klasörü yürütüp okula gidince acayip bir güven gelir insana ben büyüdüm lan moduna girilir, çok havalı hissedilir.
