derste sınav hakkında ipucu verilip , önemli konu anlatılmış ve bundan sorumlusunuz denilmiş ise; arkadaşlarınızında o derse girmediğini öğrenmişseniz, sevmediğiniz sınıf arkadaşlarınıza muhtaç olup iğreti bir gülümsemeyle yanlarına yaklaşmak zorunda kalınca çekilecek azaptır. " ne vardı da evde boş boş oturdum, keşke gitseydim" şeklinde ortaya çıkar...
aşık olmuş gibi midende kelebeklerin uçuşmasına sebep olan hadisedir.bir de okulda olmanıza rağmen derse girmemişseniz, ders çıkışı hocaya yakalanmamak için 007 ceymıs bond ile matrix kahramanı neo arası akrobatik hareketlerle duvar diplerinden yürüme durumu vardır ki tam seyirliktir.
öyle bir azaptır ki girilecek ders var girilmeyecek ders var bazı hocalar kitabı okuyor bazıları zaten kolay soruyor bilmem ne ve daha bir çok olasılık olmasına rağmen bir de yapılacak daha önemli ve zevkli bir şey yok eve gidip boş boş oturacaksa öğrenci bu azabı eninde sonunda vizede finalde hiç olmadı bütünlemelerde bir yerlerde çekecektir,tabi hiç sallamayanlar da olmakla beraber sorumluluklarının bilincinde bir öğrenciyseniz sınava yaklaştıkça bu vicdan azabı daha da bir artar ya hoca çok önemli bir şey söylemişse o kadar yol gittim,trafiği çektim ama 3 ders içinmiydi? keşke girseydim belki de daha iyi not alırdım şeklinde beyni kemiren düşüncelere sahip olma durumu,tabi rahat olmak gerekebilir bazen de dersten daha önemli şeyler olabilmektedir hayatta.**
ogrencinin vicdan azabi ile yanip tutusmasidir;
derse girmemis cebindeki uc bes kurusuda caya kahveye bayilmistir. hem yolsuz kalmis hem de havalar isininca dersleri kirmak icin kendisine ayirdigi kontenjan dan bir gunu pic etmistir. yoksa ders zaten pek umrunda degil dir.
derinleri zorlayan ve onarılabilir vicdan azabı. öğrencinin sorumluluğundadır, anı kaybetmek de, anı bulmak da onun elindedir. dolayısıyla hata ve sorumluluk arasındaki ince çizgide kendisinin elindedir ipler.
ders için saat veren hocanın bütün bir yarı yıl boyunca hiçbir derse gelmemesinin yanında hiç de azap çekmeyen öğrencidir.
hocamız kayıt tarihinin son günü herkesi toplayıp derslere gelmeyen kalır ona der, bütün herkes de bu yusufla ilk derse gelir fakat hoca daha ilk derse dahi gelmemiştir. yarına saat verir fakat ona da gelmez. bu böle vizeye kadar devam eder. vizelerden bir hafta önce hoca gelir* ve onca haftanın dersini işler gider. bir de üstüne 100 sayfada başka yere siz çalışın der.
bunun yanında derse gelmeyen öğrencinin azap çekeceğini hiç sanmıyorum.
"neler kaçırdım acaba?" ve "sınavda kaçırdıklarımdan sorulur mu acaba?" sorularının çakışmasıyla ortaya çıkan vicdan azabı... korku mu desek yoksam..? *
tavan yapan devamsızlıga aldırmadan devamsızlık yapıp altay öktem konferansına gıtmek,daha sonra hocanın sıkca beni sordugunu ögrenince midede olusan kramp durumu
