öğrenciliğin olmazsa olmazlarından birisi de derse geç kalmaktır. hele ki öğrenci evinde kalınıyorsa bu durum kaçınılmazdır. öğrenci evinde genelde gece geç yatılır hatta sabaha karşı yatılır, sabahın 7'sinde uyanmaya çalışılır. ama bir çok kez bu rahat tavırları onalara telaşlı sonuçlar doğurur. sabah 10-15 kez ertelenen alarmlar,sınıf arkadaşlarından gelen çağrı ve mesajlar uyanmaların için yeterli değildir. ancak iki öğrenciden birisi ilahi bi kudretle uyandırılması gerekir.ancak böyle uyanabilirler yoksa yok. ilahi kudretle uyanan kişi tek gözünü açıp saate bakar ve acı gerçeği öğrenir. derse geç kalmışlardır. kalkar ve diğer arkadaşını uyandırmak üzere odaya yönelir. tam bu esnada bi yandan içinden çeşitli küfürler ederken diğer yandan da arkadaşına seslenir. arkadaşına sesini duyurmayı başardığında ise aralarında şöyle bi diyalog gerçekleşir;
- vedaaat uyan oğlumm derse geç kaldık lan !!
+ tamam abi kalktık ne bağırıyosun.
- çabuk hadi hızlı ol!
+ uffff
ikisininde şuurlarının yarısı hala kapalı olduğundan aradıkları hiçbir şeyi bulamazlar;
- vedat benim pantolon nerde ya?
+ ne bilim lan sen benim kazağı gördün mü?
- anaa yine benim pantolonu giymişsin lan ben de iki saattir pantolon arıyom!
+ giydik ne var karı gibi mızmızlanma ya koltuğun üstündeki pantolonu giy sende.
otobüse bindiklerinde koştuklarından dolayı nefes nefese olmalarına rağmen yinede neden geç kaldıkları konusunda tartışmaya başlarlar;
- benim alarm çalmamış ya.
+ çaldı lan ben duydum.
- niye kalkmıyosun lan madem duydunda??
+ ne bilim ya gözümü açamadım ki.
eğer bu geç kalma durumları birkaç kez üst üste tekrarlanmışsa hiç uygulanmayacak ya da sadece bikaç gün uygulanacak yeni kararlar alınır;
- abi bundan sonra erken yatalım olmuyo böle.
+ evet ya ne öyle sabaha kadar bilgisayar başında oturmalar, batak oynamalar filan.
- tabi olum zaten ben yarın tüm notları toplayıp ders çalışmaya başlıcam.vize zamanını beklemicem.
bu durum öğrenim süresince kısır bi döngü şeklinde defalarca tekrarlanır ama hiç bir zaman düzelme görülmez .bu yüzden güzeldir ya öğrenci olmak...
