Sınıfta boştu diye bir erkeğin yanına geçtim, kendisi anca soru sorunca konuşuyor hep test çözüyor.(mat. Ve geo.) 3./4. Derste gelmiştim göz doktorundan çıkıp. Kızlar beni pek takmamıştı, ben daha o gün:"hocalar daha iyi ya sınıftan." diye düşünmüştüm.(gerçi hocalar beni hala sever tabi) şimdi? Sınıfın fenomeniyim denebilir.
evet o bizim okuldaydı. ve ben bunu zaten çok iyi biliyordum.
geçmişe saygısızlık etmek istemem ama bunu sormasam da olurdu.
çünkü zaman geçince sorular ve cevaplar değişiyor.
örneğin:
- üşüyor musun?
- yok. biraz ellerim üşüyor o kadar.
gibi gibi.
şimdi amaç bu soruların ve cevapların gerçek olduğuna inanıp kendimize bir gerçeklik oluşturmak. bunların hepsinin yalan olduğunu bilince tutunacak bir dal kalmıyor. işte bu yüzden romantizm bazıları için hava kadar gerekli. bazı yalanlara inanmayı çok seviyoruz.
öğretmen girdiğinde tam ayağı kalkıyordum baktım kimsede tık yok kıyafetimi düzeltiyor gibi yaptım ama o an o suratın domates gibi kızarması beni ele vermiştir kesinlikle.
