Ben vize/final döneminde kanımla terimle savaşıyorum arkadaşlar. Acı çekecek kadar ders çalışıyorum o zamana kadar yan gelip yattığım için. Ama o çekilen acı bile zevk veriyor insana, o dönemin sıkıntısı bile güzel. O uykusuzluk, o kahveyle hemdem oluş ki vücudun bile kahve kokması, uykuya direniş, bilgisayarda gözlerin unufak olması, yazı yazmaktan koparcasına yorulan el. Ben bayılıyorum bu tempoya. Hatta aşığım. Okul bitsin istemiyorum böyle çok güzelim. Özgürüm lan bi kere, istediğim gibi gezip kafama göre ders çalışıyorum. Başka da derdim tasam olmuyor. Kebap.
genelde ders calismaktan bikmak ile islenilen konunun anlasilmamasi iliskisi dogru orantilidir.
yani konuyu ne kadar anlamiyorsak; o kadar da bikariz. ders calisma istegimiz ortadan kalkar ve sonunda ders calismaktan nefret ederiz.
bunu engellemek icin, konuyu anlamaya calismaliyiz. bu da öyle "okudum anladim" ile olmaz.
her kisi kendisine göre metod gelistirir. kimisi müzik dinlerken, kimisi kalem cevirirken, kimisi de tuvalette ders calisir. tabi ki; uyku ve molalar da cok önemli bir faktörlerdir. özellikle dersten sikilinca agirlik cöker. farkinda olmadan ders calistigimiz sanilir ama hicbir sey anlamayiz. buna engel olmak icin de dekstroz takviyesi ile arttirilan kandaki seker orani ile zihnimizin acilmasini saglayabiliriz. tabii ki; etkisi gecince daha fazla uykunuzu getirebilir. Bu ihtiyac da verdiginiz bir molada sekerleme yaparak giderilebilinir.
