bütün yaz tatili boyunca özlenen ama okullar açılınca illallah dedirten eylemdir, yapmak istersiniz entry girmekle çalışmak arasında gidip gelirsiniz ve şu anki gibi entry girmek galip gelir, sınav haftası ceremesini çekmeyi yanında getirir.
abicim bunun bi sonu yok mu ya?
vallahi kafayı yicem.
şaka yapmıyorum.
yemin ederim çıldırcam.
hayat enerjimi çekip alıo benden.
aklımda sürekli çalışılması gereken dersler olduğundan kafam asla rahat olmuyo.
arada bi kafam dağılsın diye dışarı çıktığım zamanlarda bile aklıma ders gelio ve ne işim var burada psikolojisi ile iyice geriliyorum.
bildiğin asosyal oldum ya lan!
ilkokulda bile sevmezdim zaten çalışmayı.
babaannem "liseden sonra tamam" derdi.
hep liseyi bitirmeyi hayal ederdim ben de.
bırak liseyi, üniversite bile bitti ama bu ıstırap bitmedi.
anladım ki babaannem bile yalan söylemiş.
sonu yok sanırım bu işin.
çalıştığımız dersinde faydasını görsek anasını satıyım.
yaşım nerdeyse 30 oldu.
hala bebe gibi diz kırıp ders çalışıom.
böyle hayat olur mu ya.
okumak istediğim kitaplar var.
ama dersle alakasız olduğundan okuyamıyorum.
izlemek istediğim filmlerden bahsetmiyorum bile.
bunları "ders çalışmaktan vakit kalmıyor o yüzden yapamıyorum" demiyorum.
ama ders çalışmadığım zamanlarda bile ders çalışmam gerektiği fikri hep aklımda olduğundan dolayı tat alamıyorum.
ulan yarın ölüp gitcem.
ilerde bebelerim gelir "siktiğimin delisi boyuna çalışırdı" die mezarma sıçar valla.
bi dikili ağacım yok anasını satım.
bu işte bi sıkıntı var ama bulacam olm onu.
du bakalım.
ama ben onu bunu bilmem de üniversiteyi 7 yılda bitiren adamın bu eğitim işini bitirdiği yerde bırakması lazımmış hacı.
o değil de bütün bu psikolojiden sonra gider bi de doktoraya falan kaydolursam bütün sözlük bir olun ...
neyse bişiler düşünürsünüz artık.
işsizlikten ne yapacağımı şaşırdım.
okuyorum mütemadiyen.
harika bir olay.
kendini diger insanlardan farkli hissetme durumu.
hele ki ders calismak icin sabahlamak zorunda kalmak, tarifi mumkun olmayan harika bir duygudur. ben her seyi basarabilirim hissine kapilir insan.
içinden gelmiyorsa, ne kadar uğraşırsan uğraş uygulanamayan.
sevgili ders çalışma isteği, günlerdir seni bekliyorum. buçuk olsun başlıyorum demekten bayılmak üzereyim. geleceksen gel, yoksa sınav kağıdına en sevdiğim kek tariflerini, saçları kısa sürede uzatmak için uygulanması gereken yöntemleri, ev işleri ile ilgili bildiğim püf noktaları falan yazacağım. sınav sırasında içimde yeşerecek olan sınav kağıdından gemi yapma isteğinden bahsetmek istemiyorum bile.
belli bir yaştan sonra zoraki yapılan, masa başına oturtup, oturtup kaldıran, nefes kesen eylem. yüksek lisans ve doktorayı zoraki bir iş haline getiriyor, halbuki sadece gidip ders dinlense ne kadar güzel olur.
