Lise ve üniversite hayatı boyunca yaptım bunu. Önceden çalışkan bir öğrenciydim ama depresyona girmiştim sözlüğü keşfedince buna sardım orta halli ama en azından bunalımdan az buçuk sıyırmış biri oldum.
sonradan çok pişman olacağınız eylem.
hayatı yaşamak falan hikaye. oturun çalışın adam gibi derslerinizi. geceleri uyumadan önce de ılık süt için , sabahları iki yumurta yiyin. valla lan.
çok haklı bir girdi ya. şimdi hellen ve roma tarihi veya islam tarihi çalışmak varken sözlükte zaman öldürüyorum. ben katil miyim. yada bir işgüzar mıyım. bunlar bir çelişki mi.
sen üniversiteyi bırak, memleketine dön, dersaneye bir daha başla. liseli ergenlerle dersane ortamına girmeyi bile göze al. bunun üstüne hala ders çalışmak yerine entry gir. yazık mı ediyorum acaba kendimedir**
haftasonu sınav yapmayan fakülte/okul vs. gibi yerlerde vakit geçiren yazarlar için an itiberiyle kendilerini ödüllendirmek suretiyle entry girmek caizdir.
ders çalışmamak için bahane aramaktır çoğunlukla. entry girerken ha bir şu başlığada bakayım dersiniz ki zamanda bir yandan akıp gider, neyse canım yarın bakarım derse diyerekten yarın yeni bahanelerle ders çalışma modunu, kendiniz devre dışı edersiniz.
bu başlığa yazanların genelinin muzdarip olduğu hadise. sınavlarının başlamasına günler kalan benim de kurtulamadığım hadisedir. ama bu son entry kapatıyorum şimdi. (bkz: yersen)
