Ben kendi adıma şöyle bir yol buldum. Insanlar a yardım edince mutlu oluyorum. Bir siteye üye oldum. Bu sitede farklı sınavlara hazırlanan öğrenciler var. Özellikle 6 - 7 -8 . Sınıflar var. Mesela tarihten bir soruyu yanlış yapmışlar ve doğru cevabı anlayamamislar. Sorunun fotoğrafı var. Altında cevap verenler sorunun cevap anahtarında verilen cevap doğru deyip gecmisler.
Ben de neden cevabın o olduğunu açıklıyorum ve kısaca konuyu genel hatları ile tekrar ediyorum. Bunu yapmak beni mutlu ediyor. Bilmediğim bir soru ise konuyu açıp okuyorum . Soruyu öyle cevaplıyorum. Herkes kazanıyor. Ben kendim için çalışmıyor olsam da birine yardım edince seviniyorum. Belki Dersaneye gidememis belki yardım eden yok. Kızın biri hukuk kazanmak için nasıl çalışmalıyız yazmış. Dedim sen hukuk hakkında bunları bunları bil sonrasında yine hukuk istersen yaz. 1. Sınıftan hukugu bırakan arkadaşlarım oldu üniversitede. Neymiş bu kadar okuyacaksam edebiyat okurdum diyor adam.
şu son günlerde en çok ihtiyacım olan şeylerin başında gelir.
16 yıldır aralıksız okuyorum ve gerçekten bıktım arkadaşlar. bitsin diye gözüne baktıkça, daha da zorlaşıyor, daha da uzuyor. bir dua olur, başka bir şey olur bilen varsa söylesin lütfen.
Bende sadece sene başında bol miktarda bulunan, okulun ilerleyen günlerinde giderek azalan bir şekilde baş göstermektedir. Vizelere son gün çalışmış olmam da buna örnek olarak gösterilebilir.
11 tane vizem var, cumartesi günü 3 sınavla başlıyor. pazar günü dahil sınavım var. neyse ki saatleri geçte her sınav haftası gelen düşüp bayılacağım herhalde bi yerde duygusu olmayabilir bu sefer.
aslında hayatımızda girdiğimiz onlarca sınavdan bir düzinesi bu hafta sadece ama yine de uzayan senen de bile 11 ders ile mücadele ediyorsan çok büyük bir olaymış gibi görüyorsun bunu.
Benim bir ev arkadaşım, hatta o da burda yazıyor. (bkz: kuscubasi sezer)
bununla bir tahtamız var, baktıkça bize güç versin moral versin diye oraya bişeyler karaladık. işe yarıyor mu daha anlayamadım ama sınavlar başlayınca göreceğiz.
Prometheustum çiviyle çakılırken taşlara ciğerimi kartallara yedirdim. spartaküstüm köleliğin çığlığında aslanlara yem oldum, Tükendim. Kör kuyuların dibinde yusuftum, Kerbela çöllerinde hüseyin, Zindanlarda cem sultan sehpada Pir sultandım. Tanrılardan ateş çaldım, yüzyıllar boyunca yandım. Bir anka kuşu gibiydim, kendimi küllerimden yarattım.
Murat göğebakanın vurgunum şarkısında vardı bu dizeler, dinledikçe baktık coşuyoruz yazdık tahtaya. şimdi gelip gidip okuyoruz.
he derseniz ki asıl motivasyon kaynağı ne?
Derslerden, okuldan, şehirden, insanlardan sıkılmak ve siktir olup gitme isteği
