Kişi ders çalışmak ister için için. Sürekli kafada not, ortalama hesapları yapılır ama bir türlü bu düşünceler eyleme dökülemez. illa ki birşey çıkar meşgul olunacak. Ya güzel bir tv programı denk gelir, ya arkadaşlarla dışarı çıkılır.. Ders sürekli ertelenir.. Ta ki dersin sınavından çıkana kadar. iç ses yine devrededir arsızca; "yaz okulunda süper çalışıp en iyi not ile geçicem. valla lan." diye yalan atmaktan da geri kalmaz. Ayrıca her öğrencinin de bir defa tecrübe ettiği bir olaydır bu...
sözlükte bolca vakit geçirmeye sebebiyet veren bünyedir. ders çalışmak için yapılan tek girişim çalışma masasına oturmak olur. sonrası hüsran, vicdan azabı... *
sürekli denemesine rağmen bütün cağrıları cevapsız kalan bünyedir. aradığı kişiye bir türlü ulaşamaz. 21. yy' da yaşayan tipik bir üniversiteli, klasik bir öss öğrencisi, hayta orta okullu, haylaz ilköğretim mensubu ve çılgın ana sınıfı öğrencisidir.
çalışma masasına oturup kitaplarla başbaşa kaldıktan sonra otomatik olarak kendi kendine iş üreten beyine sahip bünyedir.öyle ki nice ateistler gördüm sırf bu yüzden namaza başlayan.*
ders çalışmayı beceremeyen bünye doğal olarak ders çalışmayı sevmez.bu bünye bazı kişilerde vardır.ama becerememek gibi bir yargı söz konusu değildir.çalışmazsın olur biter.sonucuna katlanır.ama tavsiye şudur:ders çalışmak istemiyorsan gerçekten çalışmamalısındır.zorla güzellik olmaz.sınava yarım saat kala okulda göz gezdirirsin.bu süre çerçevesinde 5 dakikada kopya yazmaya ayırırsın olur biter.
örnekleri çoktur. alışkın olmayan bünyeler bunu çoğu zaman kaldırımaz. sınavdan bi gün önce dahi kendine binlerce bahane bulabilir. yan etkileri acı şekilde gözlemlenebilir
(bkz: otur sıfır)
bu sorunu aşmak için:
kararlı olmak,
hırs yapmak,
inanmak,
hedefe ulaşılırsa ne olur?
hedefe ulaşılamazsa ne olur?
gibi konular üzerinde durulmalıdır. olumsuz düşünülüp karamsarlığa kapılınmamalıdır.
öss ye yönelik çalışan bir genç olarak odamda bu soruların yazılı olduğu bir kağıt, onun yanında da istediğim üniversitenin bir resmi var. o resme baktıkça insanın içini bi çalışma şevki kaplıyor. tavsiye ederim.
1997 de liseyi bitir, o bitirdiğin liseyi bir de sözel alanda oku, şimdi teknikerlik okumak için otur matemetik - fizik - kimya - biyoloji çalışmaya uğraş. istediğin kadar iste ama olmuyo kafa almıyo artık.
kitap masanin uzerinde oylece acik durur calisiyim dersin en fazla bes dakika bakarsin sonrasinda tekrar baska seylerle mesguliyet baslar.kitap saatlerce masanin uzerinde sahipsiz bekler.bekler.bekler...
çalışılcağı zaman , odasını toparlamaya kalkan, telefondaki mesaj kutum dolmuş deyip onları silmeye kalkan sonra ders aklına gelip tam başliyacağı anda canı çay isteyen bir bünyedir ki en sonunda yatma vakti gelip 10 dk çalışıp kendini ustalıkla kandırıp yatağına gönül rahatlığıyla girer.
iflas etmiş bir bünyedir...kafam almıyor bunalımındadır
ne kadar okusa da aklında kalmaz,en işe yaramayan ayrıntılara takılır
allahım ben gerizekalımıyım sorusunu milyonlarca kez tekrarlar.
alışamamış götte don durmaz denesi bünyedir bu aynı zamanda. en az 10 senedir adam gibi çalışmamış insanın bir anda doğal yaşam alanından sıyrılıp farklı bir dünyanın kapılarını aralaması kolay olmasa gerek diiiyyy miiğğ?*
final haftasındaki bünyelerdir. an itibariyle iktisat çalışmayı deli gibi isteyen bünyeme seslendim dur yolcu dedım sabah dolmusta giderken calısırsın. ve evet sözlükteyim gençlerin buluşma adresi olan yüce sözlükte.
an itibariyle kendimi konu alan örnektir. Finallerin başlamaasına son 5 gün var ve hala sözlükteyim. Çapkınım hovardayım 24 ayardayım. 16 tane final var beni bekleyen ama ben kim nereye çağırsa dakikasında ordayım.
(bkz: G.te giren şemsiye açılmaz.)
