bir anda yapılcak başka şeylerin göz önüne gelmesiyle gerçekleşen eylemdir. herkes yapar. örneğin dizi izlemeye başlamak,lost izlemenin her zamankinden zevkli gelmsi, evde yemek yapmak, her zamankinden fazla oyun oynamak, ev temizlemek ise vize ve final dönemine özgü en zevkli davranıştır. tecrübe ile sabit demeyeceğim herkes böyle yapar, genel geçerdir yani.
simdi sevgili sözlük bu durum genelde ben ve benim gibi "yogun bir calismayla hallederiz abi" felsefesine gönülden inanmis ve yumurta g.tün agzina gelmeden motivasyonu nirvanaya ulasamayan ögrencilerin basina gelir.
aslında kendini kasmaktan kurtarmaktır.tecrübeyle sabittir ki -tabi benim için geçerli- çalışılmadıgı zaman kendini kasmadıgın için daha iyi gider sınav, hatta daha yüksek bir not gelir.kendini ksarsan tam tersi olur.
ama insanın içi içini yer çalışmadıgı için.fakat tuhaftır ki çalışmadıgın zaman daha iyi geçiyor. sanırım kendini kasmamaktan kaynaklanıyor ya da 3 kere okuyup gidecegine 1 kere okuyup sınava gidince birbirine girmediginden konular daha rahat yapılıyor sınavda...
insanın kendini kandırma durumudur. iki seçeneği vardır;
1.ulan nasıl olsa çalışsam da bir bok anlamayacağım ne gerek var.
2.yarın okulda çalışırım ya bilgi alışverişi yapınca arkadaşlarla daha iyi oluyor hem.
ayrıyetten şu an içinde bulunduğum durumdur.şimdi düşünüyorum da ben ilk seçenekten yanayım anlayamıyorum yahu matematiği ne yapayım...
sınıfa girip hocanın girizgah yaptığı ilk onbeş dakika içinde sunum iskeleti hazırlamak ve sonra kalkıp allah ne verdiyse anlatmakla sonuçlanır. ingilizce yapılıyorsa daha bir ilginçtir tabi.*
nedendir bilemiyorum, yaptığım harekettir. 3 gündür vizelere girip-çıkıyorum. geceleri 2-3 saat uyuyup kalkıyorum. ama ders çalışmıyorum. övünmek olsun diye anlatmıyorum, övünülecek birşey de değil zaten. belki gerçekten tembelliktir bunun adı, belki gerçekten birşeylerden vazgeçecek kadar küsmüşümdür hayata; bilemiyorum. sık sık birşeylere yeniden başlamak için niyetleniyorum, ama olmuyor. ne oldu da bu kadar umursamaz oldum böyle..
(bkz: sevgili günlük)
bu başlığı görene kadar benim de yaptığım şeydir. ama bu dakikadan sonra kafam dank etti birdenbire içimde ders çalışma isteği uyandı, en asil duygunun insanı oldum, fenafillah'a erdim, insan-ı kamil oldum. elveda sözlük, çalışmalıyım ben artık, yeter 22 senedir boşboş oturduğum, yeter!!! söz uuserlarındır. *
not: bu başlığı açarak hayatımın akışını bir anda değiştiren picnick, şener şen'in deyimiyle; sevabın büyük yazılıyor vallaha.
aslında içinden "kalkayım artık da ders çalışayım" diyen öğrencinin yapmaya devam ettiği eylem. örnek olarak, yarınki sınav için çalışmanız gerekirken internette zaman geçirirsiniz o sırada, "kalkayım artık" dersiniz, olmaz, sonra sigaranız biter "bakkala gideyim, dönüştede motive edeyim kendimi" dersiniz ancak dönüşte sigarayı yakmış ve başka bişeyi düşünmüş olursunuz, eve gelip biri müdahele etmediğiniz sürece de böyle devam eder, sınavda da çakar oturur, üstüne bi sigara içer ardındanda internete girersiniz.
sınava bir kaç gün kala başlar sızlanmalar ama insanı içinden gelmez çalışmak son güne sıkıştırmak gerektiginde sabahlamak işi g.tü g.tü ne yetiştirmek adettir son gün çalışmam gerek deyip işin içinden sıyrılmak en iyisidir kendinizi birkaç gün önceden sıkmaya hiç gerek yok.
her vize öncesi yaşanan bir durumdur bu hatta sadece vizeye indirgemeyelim her sınav öncesi ama tabi sağlam öğrenci bu durumu bir süre sonra aşar ve ders çalışmaya başlar içinde görevini yapmanın verdiği huzur ve mutlulukla.
