düşündüğün şeyler üzerine tartışıp düşüncelerini evrimleştirmeni, sorgulamanı sağlayacak insanlar varsa çevrende iyidir.
ancak düşüncelerin sadece oluşturduğun ve körü körüne inandığın normlar olacaksa aynı şeyi söyleyemem.
çünkü derinleştikçe düşündüğün sey mantıklı bi hal almaya baslayacak ve 'senin' olan bu düşüncenin vücut bulmuş hali olacaksın.
hızlı düşünmeyi bilmeyenler için kötüdür. derin düşünmek iyidir, ortadaki tüm ihtimalleri ortaya çıkarır. hızlı düşünebilen birisi bu ihtimallerden en iyi olanı ve tabiki en gerçekçi olanı kendisine seçip öyle davranır. ama yavaş düşünen öyle mi, yavaş düşünen işin içinden çıkamaz derin düşündüğü zaman. debelenir sadece.
öcüdür bu. ilerledikçe her çözüm, başka bir soruna neden olmaya başlar ve içinden çıkılmayan bir döngü başlar. bu döngü yorar kişiyi. neşe bırakmaz. en iyisi kafayı bir şekilde meşgul etmek, zamanı ilerlemeden geçirme yolunu bulmak. fazla kafa yormamalı. günün sonunda hayat yine aynı olacak. batı cephesinde yeni bir şey yok. insanın kendisini yıpratmasıyla elde edebileceği bir şey yok.
