saat 12:00 gibi yatağa yatılır. hayallere, yarın ki iş görüşmesine, ya da kızla ilk buluşmada neler söyleneceği gibi konulara derin derin dalındığında uyuyamama durumudur. saat 4:00 olmuştur. hala işin içinden çıkamamışsınızdır. ve birden sabah ezanı okunur... ardından pörtlek gözlerle hayalini kurduğunuz fiili yapmak için yola koyulursunuz.
kendimi bildim bileli yaşadığım sorun. her gece hayal gücümün peşinden koşarken iki saat geçer, ertesi sabah bu hayallerin yerini uykusuz gözler almış olur. bu döngü hep böyle sürer gider.
eylem gerçekleştirilir gerçekleştirilir, düşünülür düşünülür ve en son "ben neden varım?" , "neden buradayım?" gibi birtakım felsefik sorulara bırakır kendini. işte tam da o anda, uyuyabilmenin yollarını arar bünye, o sevdiği kuzu/koyunlarla ritmik saymalar yapmalıdır belki de.
