degişik, ilginç, çılgınç *kelimeler kullanıp çok bilgili oldugunu,derin mi derin bir şahsiyet oldugunu hissettirme problemidir.
''fonksiyonel dogrulugu bakımından diyalektik süreçten çıkıp gelen bir opsiyon olmakla birlikte kazuistik bir iç dünya baskısı bulunan bireylerin imdadına yetişmekte bir beis görmeyen zihniyet,ampirik yöntemlerle kendini topluma kabul ettirme çabasında bulunmaktan, biliçaltındaki uyarıları gün yüzüne çıkarmaya fırsat bulamaz''
bu ne lan? bir paragrafta hiç nokta kullanmadıgının farkında mısın sen?
yazar burada bize mi sesleniyor?
saçma-salak cümleler kurup, okudugun aforizmaları da araya serpiştirince bizlerden daha mı derin oldun?
bizim dibimizi kim görmüş?
peheytt.
kant der ki;'olandan olması gereken çıkmaz.'
tamam senin birikimin o kadar,biz seni dışladık mı hiç bugüne kadar?senden bir filozof çıkmasını beklemiyoruz ki zaten. olan bu, malzeme bu, bunla bu kadar olur diyip allah bereket versin diyecegiz.
sen de kendi fikirlerini, kendi düşüncelerini ilet be kardeşim.
illa senden aforizma mı istedik biz? derin kelime kullanmadın diye meşe odunuyla girdik mi sana hiç?
utanma,sıkılma, özüne dön.
biz senin mahsun kırmızıgül dinleyen, ismail yk ile coşku komasına giren halini seviyoruz.
biz senin umbambayi saarii umbambayi yeee demeni seviyoruz.
herkesin kullandığı sözcüklere yalama olmuş gözüyle bakan insan evladının hastalığı.. "anlaşılmaz olunca aşıyorum dağları enginlerime sığmıyorum taşıyorum ovaları" diye düşünse de bu insanlar genellikle koskocaman paragraf içerisine bir^den fazla düşünce bırakmazlar.. sözün özü yerine öz^ün söz^ünü tercih ederler ki öz^ün dili pabuç kadar..
en vurucu entrysinin anket kadar başınıza taş düşsün bakınızı olduğunu keşfeden yazarın, "ne yazsam, ne yazsam da sözlüğü derinden sarssam?" karın ağrısının temelinde yatan eziklik hissidir.
