etraf dinci ve milliyetçi kaynıyorken kiminle paylaşalım ? yer yüzündeki tüm sorunlar bunlardan kaynaklı zaten,
bir kısmı gökte yaşadığını sandıkları varlık için sağ sola saldırsın, diğeri doğar doğmaz hükümdarlar tarafından kendilerine vurulan damga için, bu sinir bozucu, bunlar yüzünden insanlar kendi gezegenlerinde çiftlik hayvanı gibi kullanılıp sömürülüyor.
yalaka herifler, bunlar biraz sorgulasa dünya ve insanlar kurtuluşa erecek.
Kimse kimsenin umrunda değil sonuçta. Birilerinin beni geçiştirmesine ve boş laflara ihtiyacım yok. Daha kötü hissettiriyor. Bir zavallı gibi hissetmek istemiyorum.
artık ihtiyaç duyulmayan bir durumdur.vücuda etki etmez. hem hiçbir şey değiştirmiyor, rahatlamıyorsun. ya da dert çözülmüyor ama seni dinleyecek birilerinin bile olduğunu bilmek mutlu ederdi vesselâm!
Dert çük gibi herkes kendinde en büyük sanıyor. Birisiyle dertleşmeye kalkıyorsun benimde bu derdim var seninkisi küçücük birşey muhabbetine getiriyor.
Sonra baktım böyle olmuyor kimseyle dertleşmeme kararı aldım. En azından milletin boş derdini dinlemiş olmuyorum.
Benimdir. Mutluluğumu anlıma yazasım gelir, fakat canım sıkkınsa kimseye anlatmam. istesem de anlatamam zaten mızmızlanmak pek huyum değil. Hem zaten milletin binbirtürlü derdi tasası var bide benimle mi uğraşsınlar.
Benimle derdini paylaşan insanlarla paylaşırım, paylaşmayanlarla paylaşmam. Garip olur. Bence karşılıklı güvenle olmalıdır. Bu bak ben derdimi anlattım o da anlattı tarzında olandan değil.
En sinir olduğum insan tipi olabilir. Ben derdimi paylaşıyorsam sen de anlat yani. Arkadaşın olarak sana yardımcı olmak istiyorumdur, derdini hafifletmek istiyorumdur.
Ama yok, anlatmaz. illa sen zorlayacaksın. insanları birbirlerine yakınlaştıran şeylerden biri de kendini anlatmak, dertleşmektir. Ama sen kendini dışarıda tutarsan bu ilişkiye de zarar verirsin.
