çok zor birşeydir ve hiç tavsiye etmem. Anlatabilmek bile bir şekilde terapidir. Anlatamıyorsanız, yazmanız tavsiye olur. Derdini anlatmayan, derman bulamaz demişler, doğrudur.
Yalnızlıkta denebilir. Yalnızlıktan kasıt çevremizde hiç arkadaşımızın olmaması eşimizin dostumuzun ailemizin olmaması değil tabi ki fakat bazı zamanlar insan ne yaşadığını ne hissettiğini kimseye anlatamayacak kadar yalnız kalır, kalmakta ister çünkü anlatırsın anlatacağına pişman ederler hayırlısı der geçerler. Böyle bir durumda kimsenin seni anlamadığı gibi sende hayırlısı diyen kimseleri anlayamayacak kadar yalnızsındır. Anlatamadığın her kelime bir damla olarak süzülür içine içine düşünürsün geceler uzun sürer gündüzler zevksiz hayat anlamsız gelir. Yaşaması katlanması o kadar zor bir durumdur ki hayattan korkarsın belki bu yüzdendir ana rahmindeki cenin gibi başını dizlerinin arasına alıp yalnız kalma arzun ve eğer bunu yenmek istiyorsan derdin ne olursa olsun malesef kendi dilinle "hayırlısı" kelimesini beynine çiviyle kazımalısın. Unutma insanın en yakın dostu kendisidir aslında hiç bu kadar yalnız değildin...
yargılanma korkusundandır.
yanlış anlaşılma korkusundandır.
herkesin burnunu sokma tehlikesi korkusundandır.
anlaşılamama korkusundandır.
ya da sadece anlatabilme korkusundandır. öyle ya kimleri derdini sevebiliyor.
karşıdaki kişi tarafından anlaşılamayacağını düşünmekten ötürü derdini kimseye anlatamama durumudur. ancak yapılması gereken durumdur. aksi takdirde kendi kendinizi yer bitirirsiniz.
edit: şu an kendi kendimi gaza getirdim. gidip derdimi anlatacağım arkadas.
sadece dinlersin, dinlemeyi bilirsin. onlar anlatır anlatır anlatır... sen dertlendiğinde ise bi bakarsın sadece dinlemeyi öğrenmişsin. o yönün hep eksik kalmış.
Anlatsan ne olacak düşüncesinden ileri geliyor. Bir süre sonra insanın ağzından söz çıkmaz oluyor. Anlatmış olsan senin ne hissettigini tam olarak anlayarak birisi var mi hayatta? Hiç sanmam. Konuşmak hatırlamaktır. Susmak bir bakıma sancıyı azaltır. Nasılsa hiç birşey geçmiyor.
dertsiz insan yoktur zaten de, hep zaten anlatamadıklarımız yüzündendir, dert sahibi olmak. anlatsan da geçmez bazen. ama bazen anlatsan geçiyor. ha ben de geçmedi ama anlatmadım da. hem anlatmama gerek yoktu, her davranışımdan belli oluyordu o ayrı, ama bu kimsenin sikinde değil tabi.
Derdini anlatacak kadar yakın birine sahip olamamaktır.
Uzun süre boyunca kendinizi bir kişiye adayıp, yaptığı bir çok şeyi görmezden geldikten sonra bir ayrılık yaşamışsanız birilerine anlatma ve bu dertten kurtulmak istersiniz. Ancak ve ancak tanımadığınız birine kolay ve rahatça anlatabilirsiniz.
Zordur. Anlatamamak zordur. Hele ki beni en iyi anlar diyene anlatamamak o en zoru. Ama kimse kimseyi anlamaz bu devirde. Herkes kendi doğrusunu yaşar. ger ne kadar seni anladım dese de kendi penceresinden bakar.
