Anlatinca birkac saniyelik sessizligin ardindan karsi tarafin 'canini sikma yae' diyip normal hayata donus ihtimali oldugu icin kendini yormaya ugrasmayan insandir, iyidir. Kimsenin basini sisirmez. Sorsan o da bilmez ki zaten kendini. Hayat berbat, ama niye? Niyesi yok iste. Soylenecek bir sebep bile yokken afrikadaki insanlarin acligi konusunu acacak olan acemi teselli makinelerinden uzak durun ki daha cok caniniz yanmasin. Yagan yagmuru izle, bos duvari izle, ailen televizyona bakiyorsun zannederken binlerce kez kafanda kurdugun intiharini izle. Tovbe et, umutlan sonra da aptalca hic gelmeyecek olan mutlulugunu izle. Bir sekilde oyle ve ya boyle bir gun suren dolacak zaten. O zamana dek derdini bilmesinler de varsin huysuz desinler..
Etrafımdeki insanlara bakıyorum dert dedikleri şeyler genelde "sipariş ettiği ayakkabının netteki gibi olmaması, dünkü dizide kıza araba çarpıp felç geçirmesi, gelirken ayağını burkması" vb. böyle şeyleri dert olarak gören kişilerin benim sorunlarımı anlamayacağı için anlatmıyorum.
ilk ihtimal:
Dertlerini, diğer insanların dertlerinin yanında gerçekten küçük görüyordur. Anlatırsa yanlış olacağını düşünür.
ikinci ihtimal:
Dertlerinin herkesten daha büyük olduğunu düşünür, anlatsa da kimse çözüm bulamayacak, boşuna çene yoracaktır. Boşuna çabalamak yerine dertle devam etmeyi, derdini belli etmemeyi tercih eder.
