derdini anlatan insanada bagli. sahsen ben ailesini hice sayip kendine hic uymayan bi erkek kiz icin zirlayan insanlari dinlemek istemem.
hayir derdini anlatiyorsan bi akil ver bi yol goster diyorsundur.
soylediklerimizi dikkate almayacaksan sus bari.
bi ornek bu iste.
Benim o. Dert anlatmıyorum uzun zamandır kimseye. Mesela şu an söyleyebilecek çok şeyim var, söyleyebileceğim kişi dibimde ve söyleyemiyorum. Bana derdimi sordu kaç defa, diyemedim benim derdim şu diye. Yok yani, içimden gelmiyor. Yakınım olan kişi el geliyor gözüme, hem de yıllardır. Içimden gelmiyor ona bir şey anlatmaya, sahte ilgisini dertlerimle beslemeyi içim kaldırmıyor.
Birine derdini anlatırken lafını yarıda kesip ya o da bir şey mi benim başıma bu bu geldi diye kendi derdini anlatması. Gerçekten en gıcık olduğum şeydir.
Çok da bir şey kaybettirmez insana. Ne kadar dertli olursanız olun, karşıdaki yine en büyük derdin kendinde olduğunu düşünür. Tavsiye verir, bu da dert mi der ? Kimse kimsenin derdini tam olarak duyumsamaz, hissedemez. Milyon dolarlar içinde yüzen adamin derdi varsa en büyük dert onun onundur, öyle düşünür insanoğlu. Ben dertlerimi hep içime attım, belki de o yüzden bu haldeyim, olduğumdan yaşlı gösteriyorum. Bilemiyorum Altan.
