mutlak izlemeliyim bu maçı; hatunu ekmişim sırf fener için, kalbi kırık bırakmışım onu bi başına, gitme diye yalvaran gözlerine karşı koyabilmişm bu sefer; bakın azizim, ben hiçbir eşyayı bilmem bu kız kısmını kıskançlıktan krizlere sokan, tuttuğun takımdan maada. lakin maçın başlamasına artık dakikalar kalmış, takımlar ısınmak için sahaya çıkmışlar çoktan, ben de o sırada fellik fellik kaave arıyorum, öyle ısınıyorum maça.
bakıyorum maç başlıcak. aha fenerbahçeliler lokali, dalıyorum içeri anında; "he içerim biramı da babalar gibi izlerim maçı" diye düşünüyorum, mutluyum o anda içeri adımı atarken. içeri giriyorum, ortam sıkışık, o ara emminin biri "gülüm çekil bi yauu" diye çemkiriyo. şaşkınım; yaşlı başlı herif; suratımda, mal ve asabi hallerimden sentezlenmiş bi bakış fırlatıyorum emmiye doğru, dönüyo götünü gidiyo. genç bi adam "teyk it iizi" diyip, yüzünde sımsıcak bi gülümsemeyle ileri doğru götürüyo beni. "yer var mı diyorum", "var abi gel hemen şu köşeye geç" diyo, bi yer gösteriyo oturuyorum.
yanımda kelli felli adamlar, hepsinde nur topu gibi birer balkon, zor sığıyolar masaya. bendeniz ilişiyorum köşeye, siniyorum öylece, maçı bekliyorum. yandakiler "kim la bu hıyar" diye yan yan bakıollar ara ara, sezinliyorum. "ananı sikim nereye geldik lan diyorum, "kalkiim gidiim, ne bu lan sümsük gibi" diye içimde fırtınalar koparıyo bulunduğum ahval. bi de çocukken başıma gelmişti bu durum, ama babam yanımdaydı; burnum rakı kokusundan düşmüştü, ama mutluydum, ilgi görüyodum, babam yanımdaydı... mamafih burda zik gibi kalmıştım öyle, duvarın dibinde, sinmiş maçı bekliyodum. durumum içler acısı; ama ucunda fener-gassaray maçı var diye düşünüyorum, "bu saatten sonra nerde yer bulcan" diyorum bi yandan; fırtına devam ediyo içimde.
neyse kalkmıyorum, "kalıp savaşmalısın olum" diyorum, "vazgeçmek yok; fener için" diye düşünüyorum; içimdeki fener aşkı bambaşka. yanda muhabbet devam ediyo ama; bakışların soğukluğunu suratımda hissediyorum her saniye, o cehhennem sıcağında iyi geliyo biraz. önümde rakılar, mezeler gırla, kimsenin maçla alakası yok ama; "bu hiç adil değil" diyorum, "asıl benim orda oturmam gerekirdi, sizin amınıza koyim ayyaşlar" diyorum, onlara da büyük bi nefret besliyorum o anda. ama hala kalkıp gidebilirdim; gitmedim, herşey içimdeki fener aşkı içindi. kaldım; bulundğum sik gibi vaziyetle mücadele ettim; beni "teyk it iizi, be cool meeen" söylemleriyle sakinleştiren harlemli komi, şimdi bi bardak kola getirmekteydi bana. hala kalkıp gidebilrdim, ama gitmedim. "lan amına koduum, kola ne lan, kim istedi pezevenk senden kola. bira içecektim ben belki, ne lan bu ilkokul çocuu muamalesi, anasını sikerim böyle işin" dedim... ve kalkamadım işte arkadaş. o kadar film yaptık, ektik kızı, şimdi ne yüzle dönerim, dönmemeliydim; oturdum yerime.
maç başlamıştı, ve benim elimde bi bardak kola vardı; yanımda leş gibi kokan hayvanlar rakı muhabbettine devam etmeyteydi; "böyle maç izlemenin amına koyim" diyodu içimdeki ses de. ama o çubuklunun büyüsü, herşeyi unutturmuştu o an. iki saat boyunca, ben çubukluya doyamıyorum, yanımdayi hayvanlar mezeye, öyle sonlandırıyoruz o akşamı, bi meyhane dolusu ayyaşla.
biranecinin gazı ile içilen biraların havada uçuşmasıdır. öyle ki birahaneci, biralar gelsin goller gelsin! diye anons yapar. bir simsar da lan geçen bir bira söyledim, takımım anında golü çaktı der. zaten herkes çakırkeyf, normalde 3-4 bira içebilenler 7-8 e çıkar.
devre arasında 15 dakika tuvalet kuyruğu beklemektir. eve geldiğinizde de üzerinizde ne varsa çıkarıp çamaşır makinasına atmaktır.
