benim de bir zamanlar içinde olduğumu sandığım durumdur. herşey insanlar için var. sevinçlerle beraber acılar, hüzünler, aldatılmak, yıkılmak da öyle. önemli olan farkında olmak bazı şeylerin. çabuk çıkabilmek bataklığın içinden. çıktığında göreceksin ki o bataklık batmıyormuş, sadece ayak bileklerine kadar gelebilen sığ sudan ibaretmiş.
söylenebilmesi için 14 gün ve daha fazlasını içeren hüzün durumu olması gerekendir. kişi banyo yapacak gücü bile kendinde bulamamaktadır. ibadet etmeye hüznü allah'a havale etmeyle kurtulunamıyorsa bir uzman yardımı gerekendir.
çoğu kişinin en ufak üzüntüsünde, ergenlik bunalımında söylediği, hatta sevgilisi kendi istediğinden farklı bir hediye aldı diye üzülen kaşarların bile her anında söyleyerek bokunu çıkardıkları, söyleyen kişinin depresyon yaşama durumu içerisinde bulunduğunu belirten cümledir. Nedense pek bir çekici gelir insanlara bunu söylemek...
göksel'in söylerken içimize fenalıklar getirdiği, bundan 8-9 sene önce hayatında gerçek acıyı görmeyen neredeyse bütün ergen kızların motto'su haline gelmiş bayık ötesi şarkı.
sözleri şekildeki gibi olan , kişide damar etkisi yaratan güzel şarkı :
Bugün evden çıkmadım
Telefona bakmadım
Çok yedim çok ağladım
Arandım bir sigara
Daha saçlarımı taradım
Dudağımı boyadım
Giydim giydim çıkardım
Beğenmedim güzel olmadım
Depresyondayım
Unutuldum
Aldatıldım, sevgilimden ayrıldım
Çok yalnızım kimseye kızamadım
Kimseye küsemedim
Sonunda kendime küstüm
Sonunda hayata
Düşündüm banka soymayı
Uluorta soyunmayı
Hayatımdaki herkesi vurmayı
Affedin
Depresyondayım
Unutuldum
Aldatıldım, sevgilimden ayrıldım
Çok yalnızım
