+ hatırlıyomusun seninki ilk defa burda elini tutmuştu ama ben geçenlerde gördüm başka bi kızın da elini tutuyodu. üzülme canım boynuzladığı tek kız sen olmayacaksın.
- depresyonda mısın lan hala?
+ hı hı...
- ver elini de çıkarayım seni o zaman, ahahaha, hayvanım resmen ya,ahaheheo...lan nasıl da geliyo bu espriler, gözümden yaş geldi şerefsizim.
- hayırdır, bugünlerde berbat görünüyorsun. ters bir durum mu var?
+ yok bir şey.
- saçma sapan cevap verme ya. neyin var, söylesene.
+ yalnız kalmak istiyorum. canım konuşmak istemiyor.
- canın cehenneme. canı konuşmak istemiyormuş. ben de meraklıyım senin dandik sorunlarını dinlemeye. beter ol e mi?
+ ühü ühü hüüüü...
+ hacı bak şu ilerdeki sarışın kızı görebiliyor musun?
- evet noldu?
+ yanında bir telefon kulübesi var, onu gördün mü?
- tamam görebiliyorum,
+ işte o kulübenin hemen biraz solundaki elektrik direği var ya, o sana girsin.
"çık bi gez dolaş hava al iyi gelir" denmez. çünkü iyi gelmez. depresyon bunları yapamama halidir. ayağı kırılmış birine "biraz yürü iyi gelir" demekten farkı yoktur. tabii ki bu bahsettiğim gerçekten depresyonda olan kişiler içindir. "ay sevgilimden ayrıldım fenalardayım" diyen kişileri için değildir.
Bilmiyorsa tavsiye vermesin. Herkesin reçetesi kendine özel.
Ölümlü dünya
Kafanda bitireceksin
iman eksikliğinden
Ben neler yaşadım ohooo
Aşık olunca geçer
.
.
.
" Bak, insanların ne kadar büyük dertleri var/ne büyük acılar çekiyorlar seninki ne ki" gibi acıyı küçümseyen sözler asla söylenmemeli.
depresyondaki kişinin gerçeklik algısı bozulmuştur, dünyayı algılayış biçiminin ruh durumu normal bir insanınkiyle aynı olmasını beklemek düpedüz aptallıktır. size ufacık görünen sorunlar onun gözünde devleşir.
teselli sanılan bu sözler, depresyondaki kişi yeterince dipte hissetmiyormuşçasına ' tanrım ben ne kadar kötü, ne zayıf karakterli bir insanım/ boktan bir dert yüzünden düştüğüm hale bak, utanmıyor muyum ' gibi çarpıtmalarla suçluluk duygusu yüklenilmesine sebep olur, başka hiçbir işlevi yok. Aynı zamanda o yetersizlik-değersizlik hissinizin pekişmesiyle zedelenen özsaygı dibe vurur.
sorunlarını paylaşmak istediklerinden bu tepkiyi gören insan zamanla içe kapanmaya, hislerinden söz etmekten korkmaya başlar ve yaşadıkları kendi içinde onu kemirir. yardım bulamadıkça değersizlik hissi artmaya devam eder, destekten yoksun geçirilen bu süreç çoğunlukla özkıyımla sonuçlanır.
bu yüzden acıyı küçümsemek yerine, sevdiklerinizin-sorunlarını sizinle paylaşmak isteyecek kadar size güven duyan insanların yanında olun. hiçbir şey söylenmese de, önemsendiğini hissetmek bile onu hayata bağlamak adına büyük bir destek olacaktır.
