depresyon modunda olan kişiyi zerre anlamadan, atıp tutarak söylenmemesi gereken sözler bütünü.
zira anlamıyorsan susacaksın. şu hayatta kimse kimsenin derdini yaşamadan bilemez. hatta yaşasa bile bilemez.zira herkesin yaşadığı şey kendine ait, kendine has bir dozajda olduğundan kişilerin anlamadan insanlara akıl vermelerinden daha saçma bir durum yoktur sanıyorum.
Türk insanının genel tutumudur. Depresyonda veya değil , bilsin veyahut bilmesin her zaman bir yorumu vardır.
Söylenmeyecek sözler arasında ben depresyondayken (ergenlik zamanları) şunu anımsarım
-oğlum bu ne tip.
+öff püff
-git şu sakalını saçını kestir. Adam akıllı giy gömleğini ütüledim. akşam düğüne gideceğiz.
+hımss pımss.
-Terlik geliyor bak.
+Ya anne kimse beni anlamıyo tamam mı ? Hayat çok boş ve anlamsız. Bazen kendimi engin denizlerde bir gemi kaptanı olarak hayal edi...
(kolumun mıncırılmasından sonra)
-Vallaha baban gelecek yarım saate seni hala böyle görürse o aypıtınmıdır nedir onuda bilgisayarınıda camdan aşşağı atar. Dımdızlak kalırsın , sonra ağlama bana anne bana şunu alın diye.
"Hayat çok güzel, ne güzel çiçekler böcekler" tarzında cümleler. Özelliklede neden o durumda olduğunu bilmiyorsanız. Destek olun tamam ama Pollyanna'cılık oynamanın anlamı yok, daha gerçekçi bir şekilde destek olunmalıdır.
depresyonda olmasının temel nedenlerini bilmiyorsanız, size teselli amaçlı gelen hiçbir cümle kurmayın. bir de yine hiçbir şey bilmeden 'ülkede ruh sağlığı yerinde insan yok zaten yeaa' gibi sikimsonik tespitler yapmayın.
ben de sıkılıyorum ama yapıyorum bunları. kalk hadi uyuya uyuya şiştin. sanki aynı şey ya. sen orda hayatından geçmişsin hanım kendi tırnak kırılması acısıyla karşılaştırıyor. sinirden ölüyorum bu tiplere.
