Şu insanlara gereğinden fazla değer vermeyi ne zaman bırakıcam acaba. Bak nasıl da kırıyorlar kalbimi. Beni nasıl da gücendiriyorlar bak. Ağlamaktan helak oldum. Bir de çantamda selpak da kalmamış. Ağlarken akan burnumu koluma siliyorum napayım. inşallah sizi de ağlatırlar.
Ben de bugün Kendimi kötü hissediyorum. Kocam hasta. Göz yaşım göz pınarımın ucunda. pıtır pıtır dökülüyor. Müttefikini kaybetmiş savaşçı gibiyim. Hasta bakmayı zaten hiç bilmiyorum. Ya insanın eline hiç mi bir şey yakışmaz arkadaş. Nedir bu beceriksizlik. Far görmüş kedi gibi kal geliyor bana. Elim ayağıma dolandı gene. Allah korusun daha ciddi durumlarda napacağım ben? Adam da biliyor benim ne beceriksiz olduğumu, bir şey yapmak istesem de istemiyor. Hiç hasta olmasak keşke.
normalde beyin ve vücut kimyası da bunda etkilidir.
güneş görmek, spor yapmak, çerez yemek etkisini gösterir.
ben uzun yıllar önce bir olay yaşamıştım ve depresyona sokmuştu beni.
eczaneye gittim dedim bana sedatif ver... uyku hapı. otobüse bindim atladım izmirden ta anneannemlere gittim.
ilacı içtim... 3 gün kesintisiz çıkmadım yataktan! arada yemek su getiriyorlardı, yiyip geri uyuyordum. gitme sebebim de oydu... tek başıma kendim yemeğe kalkmak vs bozardı o yakalayacağım şeyi.
hatta kalktıktan sonra öğrendim de... cidden kaygılanmış herkes... ölüyor mu kalıyor mu diye.
kalktığımda komple her şey format yemişti. sıfır notr kafayla kalktım hayata devam ettim.
Sıçtın. ben en son girdigimde intihar ediyodum. en sonunda 2 saat ( abartmiyorum) agladım tüm sinir boşaldı üstümden. bu arada halk arasinda cin kacması olayi aslinda depresyonmuş bunu anladim. Gelde ateist olma şimdi.
depresyona girdim ne yapmalıyım diyorsun? ilk önce ne oldu da girdin, sorunları araştır ve çözümle. girdim demeyle girilmez. kafaya takma diyeceğim ama olmayacak, pek fazla düşünmemeye çalış, zamanla alışırsın! .
(bkz: Carl Gustav Jung)’un anılar, düşler, düşünceler adlı kitabından çok beğendiğim bir alıntı eklemek istiyorum:
“Ruh bedenden çok daha karmaşık ve ulaşılmazdır. Şöyle diyebilirim: Birey, bilincine varabilirse dünyanın yarısının ruhtan oluştuğunu anlar. Bu nedenle, ruh bireysel bir sorun değil bir dünya sorunsalıdır ve bir psikiyatrist tüm dünyayla uğraşmak zorundadır.
doktora gitmenle ilgili tavsiyelere küçük bir ithaf...
depresyon nedenleri kişiden kişiye değiştiği için temelini bilmeden tavsiyede bulunmak mümkün değildir. ama illa bir şey yazacaksak;
üşengeç olma. depresyonu artıran en büyük etmenlerden biri üşengeçliktir. evde gün boyu oturacak bir depresyon ise çık dolaş saatlerce. çalışıyorsan depresyon zaten uzun sürmez.
Yoga ve meditasyon yap. Mum ışığında banyo sonrası bornozunla yatağında uykuya dal. Spor yap. Çevre edinmek için çabala. Mutluluğu temsil eden şeylerle ilgilen. iletişime geç. Dans et. Kendini gizleme. Acılarını umursama. Yaptıklarını analiz etme. Budizmi araştır.
