"ilk kez ağladın adını koydular
Irk ya da dil ya da garip bir dinle
Yürümeye başla, dokun, tanı, öğren
Artık varsın, varsa bir gölgen
Gör, duy verileri yüklüyor aklın
Sen büyü çoktan başladı farkın
Şimdi çocuksun deli gibi koştur
Silahın vardır ama içi boştur
Vur, kaç, evcilik, tekmele, şut çek
Oyunlar olacak zamanla gerçek
Yavaşça bedene oturuyor benlik
Gelişimin en gıcığı bu ergenlik
Leylek yok sen akıllanıyorsun
Bilgilerinden kıllanıyorsun
Biraz da eğitim, kanlı savaşlar
Didişip didişip ağıt yakmışlar
Bunlar eskiden taşa tapmışlar
Onu da zamanla kağıt yapmışlar"
