en yakın zamanda bir tane edinmek istediğim hede. depresyonda olduğumdan değil de bir şeye alışmak, onunla özdeşleşmek güzel. zaten okula beşiktaşlı bileklik-saat-t-shirt+çarşı bere kombinasyonuyla giden adam bir şeylerle özdeşleştirilmek istiyordur bilinçaltında herhalde galiba sanırsam *. he bir de unutmadan:
aynı zamanda ''mecnun hırkası'' da denir kendisine, leyla ile mecnun severler arasında. genel olarak rengi kremdir. fakat yer yer kahverengi ya da bordosu da görülmüştür.
Uzun, salaş, kolları sarkmış, zaten o da imal edildiği gün depresyona girmiş hırkadır.
O hırkayla yatağa girilir, tv izlenir, bakkala gidilir, gezmeye gidilir, yemek yapılır.
Her ortama uyum sağlar, sizi yormaz hırkadır.
candır.
10 yıl önce yaşadığım ataktayken aldığım ve gün boyu üzerimden çıkartmadığım hırka. hala onu saklarım amacım tamamen onu her gördüğümde bir daha aynı acıları ve tramvaları yaşamayacağım düşüncesine gitmek.
Bunlardan çok var bende. Ama bi tanesi var ki hakikaten ne zaman psikolojim çökmüş olsa elim ona gidiyor. işin ilginç yanı, yazları genelde mutluyum. Sorunlar hep havalar kapalı, kasvetli olduğunda yükseliyor.
eskimiştir yırtılmaya başlamıştır ama insan bi türlü atmaz atamaz en kötü günlerinde hep yanında olmuştur çünkü seninle beraber üzülmüştür her zaman odamda kapımın üstünde asılı durur hiçbir zaman giymek istemem onu ama bir türlüde ordan kaldırıp atamıyorum .
