depresif kısa ve anlamsız şiirler

entry30 galeri0
    30.
  1. kapkaranlık bir sokak
    yemyeşil bir yer
    uçurtmamı nere koydular?
    ruhumu özledim.
    1 ...
  2. 29.
  3. Adam trene doğru gidiyordu,
    Tren adama doğru geliyordu,
    Sevdiceği çay döküyordu,
    Tren öldü...

    Bu ne amk.
    2 ...
  4. 28.
  5. Bir gök, gürültüsünden soyunurken
    Bir deniz, dalgalarıyla kucaklar hüznümü.
    Bu mevcudiyeti kaçınılmaz etkileşimde
    Paratoner gibi varlığım.
    3 ...
  6. 27.
  7. O kadar kızdırıyorsun ki beni,
    inan paralamak istiyorum seni.
    Herşey ortada, yaptıkların apaçık.
    Bas git yoluna artık, elime yazık.

    . . . ismail oral . . .
    2 ...
  8. 26.
  9. bazen zaman saçılır,
    her şeye katlanılır;
    kimi zaman,
    zamandan
    karanlıktan
    umuttan da kaçılır...
    2 ...
  10. 25.
  11. karanlıkta küller
    saçılır,
    sensizlikten kaçılır;
    ömrüme dokunurdu
    bazı bazı bazenler...
    1 ...
  12. 24.
  13. karanlıkta saçılan
    bazenler,
    ömürden kaçar;
    küller dokunurken
    sessizliğime...
    1 ...
  14. 23.
  15. karanlıkta açan
    bazenler,
    ömürden çalar;
    sesime dokurken
    küller...
    2 ...
  16. 22.
  17. bir çiftli kadar gördüklerim,
    kısık, yanık, çürümüş göz bebeklerimle,
    gel de gör,
    sus,
    yada susma,
    ama dön bi'bak aynaya
    aynadaki gözlerime,
    bak da gör,
    bakabildiğin kadar aşık oluğuna...
    1 ...
  18. 21.
  19. hayat ne kadar ironik bazen..
    bazen de mecazi..
    ama şakaların dönüşü yok,
    karanlık denizlerimin de.
    2 ...
  20. 20.
  21. üzüntü
    aci
    gözyasi
    intihar kumasi

    depresif ve kisa tamam da, anlamli oldu sanki yaa.. *
    1 ...
  22. 19.
  23. apış arası aşkını yitirmiş şair..
    gelme zahir...
    ben deliyim..
    sen şair...
    elimde baya bir kesir..
    hey hat!!!!
    bu aşk bayat.
    2 ...
  24. 18.
  25. aman bee nerde kaldın,
    bak sofrayı yine bana toplattın,
    bulut şeklinde bile olamadın,
    tadına varamazsın sen,
    1. nesil yazar olmanın...

    (bkz: bir 4. nesil insanının feryadı)*
    1 ...
  26. 17.
  27. gitme kal,
    nefes al...

    **************

    olacak,
    bazen olacak,
    bazen olmayacak..
    2 ...
  28. 16.
  29. yüzüm yanmış..
    güneş kremim nerde..
    nerde..

    uykum yok..
    keçiler kayıp..
    1 ...
  30. 15.
  31. sap...
    ne sapı..
    kapı sapı..
    yok pardon!!!
    kiraz sapı..
    2 ...
  32. 14.
  33. 13.
  34. sevgiyi hissetmek..
    çok güzel..
    senin gibi..
    yaralı bir beyin..
    çok çirkin..
    benim gibi..
    0 ...
  35. 12.
  36. Geleceğim, bekle dedi, gitti..
    Ben beklemedim, o da gelmedi.
    Ölüm gibi bir şey oldu..
    Ama kimse ölmedi.

    özdemir asaf..
    0 ...
  37. 11.
  38. Kim o, deme boşuna...
    Benim, ben.
    Öyle bir ben ki gelen kapına;
    Başdan başa sen.

    Özdemir asaf....
    1 ...
  39. 10.
  40. 9.
  41. kezban mıyım ben..
    saçları iki örgülü dağdan mı indim yoksa ben.
    cicili bicili..
    kenarları fistolu sağa sola çarpmadan..
    dümdüz argo..
    hay beni hangi okul okuttu..
    belamıyım yoksa ben..
    urfalı apodan el mi aldım..
    mafya mı oldum yoksa ben..
    alın sizin olsun hepsi..
    hani fani..
    nerde o cani...
    1 ...
  42. 8.
  43. henüz başlamıştım sana
    vapur aldı götürdü.
    2 ...
  44. 7.
  45. hey küçük lağım faresi..
    dışkını bitirdin..
    özbenini uçurdun..
    2 ...
  46. 6.
© 2025 uludağ sözlük