Bu şekilde bir öngörememezlikle yola çıkan yeni tipitip sendromu bu....
Hayatı boyunca hiçbir zorluk ve insan acısına tanık olmamış. Sadece kendi dünyasında kendi egosuyla, kendisini herşeyin merkezi gören bu tipitipler;Yardım için giderken bile "bak gittim, bak ben yardım ediyorum, herkes beni görsün" kafasındalar....
Tabii oradaki zorlukları yaşayan insanlara yardım için giderken yardıma muhtaç duruma düşüyorlar...
akabinde de 3 hafta sonra falan bir vesile ile sosyal medyada çanakkale cephesi'ndeki üzüm hoşafı ve kuru ekmekten oluşan günlük tayınları içeren bir paylaşım yapacaktır kendisi muhtemelen.
enkazlara en önden sokulması gereken tiplerdir. girsin orada betonların altında kalmış masumları görsün hele bi..
kuzenim istanbulda sağlıkçı yıllardır. gönüllü mü gitti görevlendirildi mi tam bilmiyorum instegramdan videolarını gördüm. çocuk bildiğin 26-27 yaşlarına gelmiş bir sağlık çalışanı. orada hem her tarafa koşturup hem gördüğü manzaralara ağlamaktan yemek yiyecek takati kalmamış. yemeğin aklına bile geldiğini zannetmiyorum durum o kadar vahim. bu insanlar neyin kafasını yaşıyor acaba..
