deprem gibi hayatin tehlikeye girdigi bir olay sonrasi insan evladinin aklindan gecenlerdir. eger bulunulan binada hasar yoksa, "disari mi ciksam"dan, "acaba bi banyo mu yapsam"a kadar olan dusunceler silsilesidir.
sigarayı bırakan yazarın kafasında dank eder. ulan zaten üç günlük dünya baksana bir deprem olsa gidecez. ne diye eziyet ediyorum sigarayı bırakacam diye te allam.
acaba yeri, magnitudu, derinligi ne?
kandilli bir aciklama yapti mi?
depremin oldugu fay dogrultu atimli mi, normal mi ters mi?
acaba o bolgenin risk hesabini yapan oldu mu?
acaba o bolgede son bir yilda olan depremleri alip risk hesabi yapsam, bir sonraki depremin olma olasiligini bulup bir bildiri hazirlamak ne derece dogru olur?
bildiri kac puan getirir?
her depremde ilk aklama gelenler bunlar oluyor valla. ama risk hesabini sadece corum ve amasya icin yaptim. amasya jeolojik faktorler nedeniyle tutmamisti ama corum depremi tutmustu. acaba bala icin de yapsam mi ki?
depremden sonra akla ilk gelen ve yapılması için uygun zamanı beklenen eylemlerdirler.
depramden sonra nedense akla ilk ceza kavramı gelir, yardanın yaptıklarımızdan dolayı bizi cezalandırdığını düşünürüz. bu sebeble bütün ibadetleri yapacam,oruç tutacam,namaz kılacam,herkesi sevecem kimseye kötülük yapmayacam.... gibi sözler verilir. marmara depremi sonrası işte bu sebeblerden dolayı uzun bir süre camii ler tıka basa doldu şimdi ise nerdeyse eski halini almıştır.
