Kaderde varsa ezilmek neye yarar üzülmek.
Deprem anında panik yapmayın.
Başınızı koruyacağınız güvenli bir bölgeye geçin.
Şimdi bi sürü şey var açın gugıldan okuyun amk.
Onu da ben mi yazayım.
Bir şekilde oturduğunuz bina yıkılmaz ise müteahhiti bulup teşekkür edin.
Hafif hasarla kurtulursanız gidin dövün.
Ağır hasar olur ve akut tarafından kurtarılırsanız gidin o müteahhitin ebesini sikin.
Bana olmuştu geçen sene. Sabaha kadar uyuyamamıştım. Sabah olduğunda sokaklarda geziyordum. Sonra istemeye istemeye eve geri geliyordum.
Ah ulan zorunlu yapacaksın tüm binaları kentsel dönüşüme, depremde ölme korkusuyla yaşamayacağız ama nerde.
günlerdir içinde bulunduğum durum. kalbim gereğinden hızlı bir şekilde atarken, korka korka uyumaya çalışıyorum ama gözümün önüne kötü kötü şeyler, kötü ihtimaller geliyor.
yazdan beri üç kez depremle uyandım. ve beni bayağı etkiledi. sonra beklenen istanbul depremine dair okuduğum şeyler de korkutucuydu.
bulunduğum ev de eski bi bina.
gündüzleri abarttığımı düşünürken geceleri anormal şekilde kaygı duyuyorum.
Büyük maemara depreminin ardından gelen o gece ve 2 3gece yaşadığım korku. Ama evet bu korkuyu yenmenin en iyi yolu kendini rahatlatmaktır. Her ne kadar sacma gelse de olacağına varır demek, kendimi bosuna geriyorum gibi telkinler ise yarar. Bunlar her korkuda ise yarar. Rahatlamak icin farkli seyler dusunmek gerek. Ben ölüm korkusu yada kendimi korkuttugum her seyden bu yolla kurtuluyorum.
Paranoya olmuşsun bir ara bende de vardı, bende ki misafir evlere gittiğimde veya kaldığımda eski evler için olurdu ama paranoya işte, geçer. Deprem önlemini aldıysan dert değil.
artık olmayandır. 99 senesindeki elim olaydan beri "istanbulda deprem ile yaşamaya alışacağız alışacağız" diye diye alıştırdılar ya lan. saat 23 civarı boru vaziyeti alıp uyuduk valla. oysa ki deprem anında bayağı da tırsmıştık dün yalan yok.
deprem riski olmayan bir bölgede yaşıyorum ancak psikolojinizi çok iyi anlıyorum. allah yardımcınız olsun.
bu durumlarda rahtlatıcı telkinler bile saçma gelir.
ulan ben canımdan, çocuklarımın canından korkuyorum bu ne anlatıyor diye düşünür insan.
ne yazık ki yaşadığımız dünya bu işte. Kabullenmekten başka yapacak çok fazla şeyimiz yok.
yakınları istanbul’da olup kendisi başka ilde olanlar için çok daha zor bu durum. kaybetme korkusunu iyi biliyorum.
sizi anlamakla kalıyorum, keşke elimden bir şey gelse.
ama şunu bilin; burda bi adam sizi çok iyi anlıyor ve yalnız değilsiniz.
