babamın panik anları, bizden on bin kat daha heycanlı.
-sakin oluuunnn deprem oluyor!
-baba biz sakiniz ne bağırıyosun?
-korkmayın sakınnnnn ben burdayım.
Teyze- enişte diyaloğu.
Yer: izmit
Tarih: 17 ağustos 1999
Durum: yer gök inliyor. Evrenin tüm sesleri koro halinde, en forteden ölüm marşını çalıyor. Kıyamet gecesi.
Enişte: Allaaaahhh!!! Allahu ekbeeerrr!!! La ilahe illallaaahhh!!!
Teyze: (yataktan yere düşmüştür.) hilmiiii suuuusss çocuk uyanacaaakkk!!
Anne işte!
Halâ hatırlayınca güleriz.
büyük depremde izmitte gölcükteki öğrenci evinde ....
ispati: ananıskym depreeaam laaan depreaam kalkın lan skerim ben atlıyorum camdan*
ev arkadaşları: .....
ispati:(evin önünden) lan çıksanıza laaaan çıksanızaaa (o sırada yol çatlayarak ispatinin yanından geçmektedir çatlayan yoldan havaya taşlar fırlamaktadır.)
ev arkadaşları: noluyo laaaan ne bağırıyon
ispati:allahım yaa allahıım olm çıksanıza laaaaaaaaaan aha yol aha ev ? (bizim evin yanındaki ev yıkılmıştır)
ev arkadaşları: duyduk mına koyim geliyoruz tamam geliyoruuuuzzz
....
olay bitmiştir ev arkadaşlarından bazıları kumaş pantolonun kemerini takaraktan dışarıya gelmektedirler...
ispati: olm gerizekalmısınız çıksanıza yardı ortalığı
ev arkadaşı: olm o değilde televizyon yere düşmüş ya sen mi çarptın çıkarken ?
...
daha sonra yıkılan evlere göçük altlarında kalanlara yardım edilmeye koşulmuştur ... yardımlar yapabildiğimiz kadar bittikten sonra ...
ev arkadaşı: oha lan nası depremmiş bu ?
ispati: eşek osurdu dimi size dışarda ? bi de senmi attın televizyonu diyosun ...
