Başlığı görünce olaya felsefi yaklaştım entry sahibine saygımlarımla ve katılıyorum. Fakat benim derinlik anlayışım iletişm frekansı etrafındakilerden farklı olan iki insanın derinliğidir. Bu tarz bir muhabbetin sonu acı hüsranla bitmiş olsa da o derinliğe hep hayran kalacağım. Arkadaşlıktan ziyade zamanla derin tutkuya dönüşen bu nöbet. O derinliğine beni de gömdü.
Bu arada iki anlamda da yüzmeyi iyi bir yüzücü değilim yeteneksizlikler listeme ekleyeceğim bir sınıf daha.
Denizde kalabalik kesimde takilmak istemeyip gercekten yuzme zevkinin hissedildigi kimsenin olmadigi yerlere giderken kurulan arkadasliklardir. Bulundugunuz yerde kimse yoktur ama siz daha derinlere gitmek istemektesinizdir. Hani belki bi ters akinti olur falan diye cesaret edemessiniz derken o kisi gelir genelde 50 yasinin ustunde gobekli bir amcadir. Hicbir sey soylemeden sizden daha fazla acilmaya baslar, sizde cesaret alip onunla beraber daha derinlere gidersiniz sirasiyla iki tarafta birbirini gecer durur. Henuz konusma yoktur. Sessizligi gobekli amcamiz bozar ve buralar cok guzel yeaa tadi boyle cikiyor degil mi? Diye sorar. Muhabbetimiz dostlugumuz boylece baslar. Bu dostluk taraflardan birinin ben cikayim artik demesiyle sonlanir. Diger kiside en fazla 4 dakika sonra donecektir zaten. Sahile ciktigimizda bu dostluk biter. Bu da boyle bir dostluktur.
