sahile vuran dalga seslerini duyamamak, yorganı başına çekip sessizce ağlamaktır.
karşı dağlara bakarken belki de deniz arkasındadır dendiğinde içteki huzursuzluğun sese yansımasıdır. karanlıklar başlarken boş vadilere hayalden denizler ekleyip, yosun kokusunu içe çekmektir.
insanın, enginligik ve büyüklük kavramlarının nedemek oldugu hissinden uzak kalması. kendi yasadıgı dar çevreyi tüm dünya sanmaz insan, sıkıldıgı anda bir deniz kenarından bir martıya bir parca ekmek atabilse.
mesela ankaradır. mesela eskişehirdir. eskişehirde öğrenci olup ankaraya gidip gelmektir ve yaz okulu münasebetiyle eskişehir ankara arasi tikilip kalmaktir. lanet etmektir hayata 'neden ulan neden denizli bi yer yazip gitmedim' diye. eğer uzun yıllar da deniz kenarında yaşanmışsa özlemektir o eski yazlari, yaşananlari tam da o güzel deniz kenarında
uzun bir yolculuk sonunda denizi olan bir şehre girildiğinde denizi görür görmez cama yapışan insan tiplerinin yakındığı durum. hele hele cama yapışılan manzara boğazsa yakınmak yetmez lanet okunur.
afedersin bok gibidir. (bu tanım.)
kendini kapana kıstırılmış gibi hissedersin. denizi olan kentlerdeki özgürlük duygusu - anlatamadım lan- nasıl diyeyim, şehrin bir ucunda uçsuz bucaksız suların olmasının verdigi garip hissiyat yok olmustur. bosluk yoktur. insanlar vardır, bi boka yaramazlar ama yine de vardırlar. soluk aldırmazlar. ve işin kötüsü o insanlar içine çekeceğin bi deniz kokusunu bile fazla görmüşlerdir sana.
hiçbir kaydı mevcut değildir yani hiçbir anlamı yoktur denize kıyısı olanla olmayan şehirde yaşamanın. senin içinde su olmadıkça ne anlamı var burnunun dibinde suyun olması. senin içinde denizler kabarmadıkça ne anlamı var ayaklarını soktuğun denizin. ya da senin içinde kabaran bir deniz oldukça ne gerek var denize. asıl içimizde bir yerlerde deniz olmasıdır. bazen sıkıldığımızda içine girip dertlerimizi suyunda erittiğimiz.
denizi seven için devamlı koklamaya gitmenin eziyet olacağı durumdur sanırım. dönem dönem yaşadım bilirim ki, yosuna kokusuna, dalga sesine, suyun serinliğe hasret kalmışlığım vardır. ama bilirim ki o dönemlerde bile, 1 ayı denizsiz geçiremedim. özgürlüktür çünkü deniz uçsuz bucaksız...
imkansızı anlatan entry. yaşamayan bilemez mutlaka ama alışanlar için o denizin kenarında oturmak, iyot kokusunu ciğerlerine çekmek, martıları izlemek insanın gerçekten yaşadığına dair ip uçları verir...yazı ayrı kışı ayrı güzeldir. bazen farklı illere gittiğimde göremeyeceğimi bilsem de gözlerim denizi arar. bu bir reflekstir. bilenler anlar...
(daha önceden denizi olan bir şehirde yaşarken sonradan denizi olmayan bir şehire taşınmak çok daha acısıdır.)
yönünü bulamamaktır. şehrin haritasını bir türlü beyinde çizememektir. yollarda yürürken bir referans * belirleyememekten dolayı şehri tam olarak anlayamamaktır. o şehri benimseyememektir.
(bkz: şehrin ortasında yön bulmak için pusula kullanmak)
hiç dalga kıranlarda kırdırdınız mı göz yaşlarınızı?
üşümenin hasretini yaşadınız mı?
siz bir yaz akşamı, genciyle yaşlısıyla güle oynaya çekirdek çitlettiniz mi dalga sesinde?
gitar çalanınız oldu mu?
sahil yolunu takiben yazlık-şehir arası mekik dokudunuz mu?
kumsalda hiç öpüştünüz mü?
mutfağınızdan denizi görüp, üstündeki bulutlardan resim çizdiniz mi hiç?
çok şanslıyımki sahil kenarında olan bir şehirde büyüdüm, dilediğimce denize girdim, kumsalda top oynadım, yine kumsalda; kız tavladım, yazlık ortamını tattım, bisikletimle denize girip zincirlerini paslandırdım, terliklerden kale yapıp minyatür kale maç yaptım, bunları yaparken yine kız tavladım.
düşünemiyorum, acaba sahil ve deniz olmasaydı şu an neyi savunan, neyden hoşlanan, neyle büyümüş olan bi insan olurdum?
bu dingin adamın yerinde belkide aksi, saçma sapan biri olmuş olurdu?
dinginlik? dinlendirir deniz beni..
dağlar arasında bir şehir, havası kurak, su birikintisinden deniz tesellisi edinmiş bin kişi, akay'ından inerken "belki görürüm be" diye düşünen bünyenin yaşadığı hayal kırıklığı denize olan sevgisiyle. kocatepenin ihtişamı bile yatıştıramaz o özlemi..
denizi olmayan bir şehirde yaşamak, yağmurunda bile ıslanmamaya, yazında terlememeye, tutkuyla aşık olmamaya benzer..
denizi olmayan bir şehir, memesiz kadına benzer. ****
