tekrar silinMIŞ ve bu sefer feyk olduğu aÇIĞA çıktığı için silindi. Başkasına laf atacağına kendine bak diyecektim yok oldu gitti. Ama yakında başka isimle geri gelir. Hesap almıştır bile yarına bir bakmıssin gelmiş yazıyor.
kendi açtığı başlığa girdiğim tanımı şahsına addetmiş.
Ben o tanımımda kimlerin küfrü hakettiğini yazdım. Hakedenler arasında atatürk'ü kötüleyenler de vardı. Bu arkadaş çıkmış, her lafımıza "amanın atatürk düşmanları", "kemalizm karşıtları" tabirlerini sokuşturduğumuzu düşünmüş. Yanlış anlam çıkarmasıyla gözümde kendi değerini düşürmüştür.
Konuya dönelim, ben bu şahsa atatürk düşmanısın demedim. Küfrü hakedenleri tanımladım.
Bu arkadaş karşısındaki kişinin zekasını ayaklar altına almak için "o beyin kıvrımlarını" kullan lafları ediyor. Ciddi ciddi karşıma alıp konuştuğum kişinin çocuk çıkması beni şaşırttı. Ayrıca bana bordo klavyeli demiş. Çocuk olduğunu daha önce açıklamıştım.
Son olarak, cahil demiştim. Entry numarasından bağlantı vermeyi hala öğrenememiş. Bu artık cahilliği de aştı.
Bu, bu başlık altına son tanımımdır. Ona bu kadar lütuf yeter.
çok cahil ve fazlasıyla boş yazar. Csi uludağ'dan.
Sözlükte beni köşeye sıkırtırmak için kendi çapında araştırmacıklar yapıyor. Ağır cümlelerim olan bir yazıda yazdığım tek bir cümleyi seçiyor ve bu cümlemle çelişen başka tanımlarımı bulmaya çalışıyor. Bunlar, başkalarını eleştirirken başkalarından eleştiri yiyengillerin davranışları. Sabah sabah neşem yerine geldi. Ha bu arada tanım olarak tanım numarası gireceksen parantez içine al. insanlar ulaşamıyor. Uğraştırdın beni.
Sen üzerinde nice şafakların söktüğü
Sevgi denizlerime akan büyük nehir
Sen biraz ışık, biraz tılsım, biraz büyü
Sen yıllardır yazıp bitiremediğim şiir
Durmadan bir gül açar ellerinde pembe
Sen nefes alışı en bakir güzelliğin
Gözlerin midir parlayan gökyüzünde
Bir güneş doğarcasına geceleyin
Ne zaman seni düşünsem yaşamak güzel
Bir bahar bahçesi olur güz bahçeleri
En karanlıklarda bile uzanır bir el
Kendiliğinden açar sabaha perdeleri
Sen varsan dallarda kuşlar memnun
Tüm çiçeklerin rengi değişik, kokusu başka
Öylesine gerçek ki var olduğun
Çarpar güzelliğin kıyılarıma dalga dalga
Tutsam ellerini içim ürperir hazdan
Başım döner gözlerin gözlerime değse
Kalan tek hatıradır gülüşün bir yazdan
Yokluğun da odur senin ölmek neyse
Sen bastığın yerde çiçeklerin büyüdüğü
Her zaman en güzel, her yerde eşsiz
Sen yaprak, sen köpük, sen kuş tüyü
Sen sevgi nehirlerimin aktığı büyük deniz
gördüğüm en iyi 10. nesil yazarlardan.
Olaylara farklı yaklaşabiliyor.
Kendine ait bir fikri var en azından.
izm'ler kölesi değil.
Takipçisiyiz efendim.
