Bir mecliste tartışılan konulu soru cümlesi. Öncelikle bunun bir fikir jimnastiği olduğunu belirtmekte fayda var çünkü aramızda malesef liseliler de bulunuyor. Gerçek sanıp küfretmeyin boşuna.
Bu soruya evli erkeklerin hemen hepsi çocuk cevabını verirken bir tanesi karımı kurtarırım demişti. Ona göre aşk bunu gerektiriyordu. Karımdan tekrar çocuk yapabilirim Ama çocuk bir gün beni bırakıp gider demişti.
Çocuk cevabı verenlere 'o zaman siz çocuğunuza aşıksınız karınıza değil' eleştirisi getirdi.
Çocuk cevabını verenler ise kadının da bizden çocuğu kurtarmamızı isteyeceğini ve çocuğun zaten bir aşk meyvesi olduğunu savundular.
Bekara karı boşaması kolaydır, gerçeğini unutmadan soralım: siz hangisini kurtarırdınız?
bu tercihsel tavır doğum sırasında anne adına riske girilme hususunda çıkıyor insanın karşısına daha çok. Çoğunlukla anneyi riske atmazlar tabi. Neticede kokusu alınmamış bir çocuk yaşayan anneye tercih edilmez.
Zor sorudur. Ne evlattan, ne de eşten vazgeçilir. Hele kendisi de yüzme bilmiyorsa, vay haline diyelim.
